Έχετε δηλώσει πως εξετάζετε το ενδεχόμενο επανένταξής σας στο Ποτάμι. Όταν ανεξαρτητοποιηθήκατε, επιρρίπτατε διγλωσσία στην ηγεσία του κόμματος. Τι άλλαξε και ποιες προϋποθέσεις θέτετε προκειμένου να επιστρέψετε;
Μίλησα για τους ανθρώπους του χώρου, και του Ποταμιού και ανθρώπους που έφυγαν από το Ποτάμι. Όλο το χρονικό διάστημα μετά την αποχώρησή μου από το κίνημα, έχω μείνει πιστός σε μια γραμμή συναίνεσης και ανάγκης στήριξης και ύπαρξης αυτού του χώρου. Μετά τις τόσες παλινωδίες και τα τόσα λάθη που έχουν γίνει, είναι καιρός πια να ενώσουμε όλοι τις δυνάμεις μας, και φυσικά μέσα σε αυτές τις δυνάμεις το Ποτάμι δεν αποκλείεται, προκειμένου να συγκροτηθεί σε σωστή βάση ένας πόλος συναίνεσης.
Η αποχώρηση του Ποταμιού από το ΚΙΝΑΛ σε συνδυασμό με τη σφοδρή κριτική του Γιάννη Ραγκούση έχει προκαλέσει κλυδωνισμούς διαρκείας στον ομοσπονδιακό φορέα. Ποιες οι αιτίες που το νεοσύστατο σχήμα φυλλοροεί; Υπάρχει ταύτιση της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ με τη ΝΔ, όπως καταγγέλλουν στελέχη του;
Δε συνηθίζω να σχολιάζω τα εσωτερικά ζητήματα ενός άλλου πολιτικού σχηματισμού. Θέλω ωστόσο να επισημάνω ότι όταν στα αρχικά του βήματα με ρωτούσαν για το αν θα συμμετάσχω, απαντούσα ότι παραμερίζονται κρίσιμα ζητήματα τα οποία θα έρθουν να ναρκοθετήσουν αυτό το εγχείρημα, γεγονός που είναι φανερό πια σε όλους. Πέρα από τα πολιτικά ζητήματα όμως, μια διαδικασία ενοποίησης ομόσπονδων, αυτόνομων πολιτικών σχηματισμών δε μπορεί να φέρει αποτέλεσμα. Είναι καιρός για μια οργάνωση από κάτω προς τα πάνω.
Η συμφωνία του Eurogroup της 21ης Ιουνίου είναι τέταρτο μνημόνιο ή ρύθμιση του χρέους;
Το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Υπάρχει μια ρύθμιση του χρέους, συνέπεια της πιστής τήρησης του προγράμματος – θα έλεγα και της έλλειψης διαπραγμάτευσης από αυτή την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση υλοποίησε πιστότερα το δικό της πρόγραμμα, και για αυτό κατάφερε τη ρύθμιση του χρέους. Από εκεί και πέρα η ζημιά που έκανε το 1ο εξάμηνο του ’15 και σε επίπεδο εμπιστοσύνης, σημαίνει πως δεν υπάρχει η αξιοπιστία είτε προς τις αγορές είτε προς τους εταίρους μας, για να μας αφήσουν να πορευτούμε χωρίς καμία επιτήρηση ή με το επίπεδο επιτήρησης που είχαν αντίστοιχες χώρες βγαίνοντας από τα δικά τους μνημόνια.
Στη λεγόμενη μεταμνημονιακή περίοδο, ποιες θα πρέπει να είναι οι άμεσες κυβερνητικές πρωτοβουλίες στο πεδίο της οικονομίας;
Αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα είναι η μείωση των εισφορών και των φόρων με όπλο τα υπερπλεονάσματα. Και δε λέω τυχαία πρώτα τις εισφορές γιατί αυτή τη στιγμή πνίγουν τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, δεν επιτρέπουν στους μικροεπιχειρηματίες να προσλάβουν ανθρώπους και συντηρούν τα υψηλά επίπεδα ανεργίας τα οποία έχουν κολλήσει και δε μειώνονται με το ρυθμό που μειώνονταν το προηγούμενο διάστημα.
Στην τρέχουσα οικονομική συγκυρία, θεωρείτε λύση τις πρόωρες εκλογές ή την ολοκλήρωση της κυβερνητικής θητείας;
Έχω παγίως ταχθεί υπέρ της θεσμικής ολοκλήρωσης του εκλογικού κύκλου. Πολλές φορές στη χώρα μας δεν έχει καταστεί εφικτό και μάλλον είναι η εξαίρεση παρά ο κανόνας. Εκτός από τη θεσμική πλευρά όμως, υπάρχει και η πολιτική προσέγγιση. Η κυβέρνηση έχει ψηφίσει κάποια δύσκολα μέτρα, τα οποία ενδεχομένως να ελπίζει ότι μπορεί να αφήσει την εφαρμογή τους στην επόμενη. Καλό θα είναι και για λόγους πολιτικής, εκτός από θεσμικής τάξης, να είναι η ίδια η οποία θα τα δει να υλοποιούνται, καθώς είναι αυτή που τα έφερε.
Έχετε ταχθεί υπέρ της λύσης για το ονοματολογικό, ενώ απείχατε από τη ψηφοφορία της πρότασης δυσπιστίας, μία διαδικασία που συνδέθηκε άμεσα με τη συμφωνία των Πρεσπών. Ποια θα είναι η στάση σας όταν αυτή έρθει προς κύρωση στη Βουλή;
Έχω επανειλημμένα δηλώσει ότι είναι μια συμφωνία που είναι πολύ καλή στα μεγάλα και στην εθνική στάση που έχει διαμορφωθεί πια για δεκαετίες από διαδοχικές κυβερνήσεις. Είναι όμως συγχρόνως μια συμφωνία η οποία αφήνει πολλές γκρίζες ζώνες και δε δίνει την έμφαση που θα έπρεπε στα αντισταθμιστικά οφέλη για τη Βόρεια Ελλάδα, αλλά και στα οικονομικά ζητήματα τα οποία είναι πολύ σημαντικά, γιατί η βιοτεχνική βάση της χώρας μας είναι στη Βόρεια Ελλάδα.
Οι ακραίες ευρωπαϊκές δυνάμεις αναβαθμίζουν το ρόλο και την επιρροή τους με αφορμή το προσφυγικό. Πώς κρίνετε την στάση της ελληνικής κυβέρνησης σε αυτό το ρευστό τοπίο; Ταυτίζεται ιδεολογικά και πολιτικά ο Κυρ. Μητσοτάκης με τους Κουρτς και Όρμπαν;
Η ελληνική κυβέρνηση αντιμετώπισε το μεταναστευτικό με τακτικές κινήσεις αλλάζοντας την πολιτική της και κάνοντας όσα κατήγγειλε. Ταυτόχρονα όμως έχοντας να απομονώσει αυτούς τους ανθρώπους στα νησιά, μπόρεσε να μειώσει την έκταση του προβλήματος.
Από την άλλη, η Ευρώπη συνολικά έχει αποτύχει να απαντήσει στην πρόκληση του μεταναστευτικού. Αυτό δε σημαίνει -όπως πιστεύουν οι ευρωσκεπτικιστικές δυνάμεις- ότι θα έχουμε καλύτερες πιθανότητες να το αντιμετωπίσουμε αν γυρίσουμε στα ξεχωριστά κράτη. Στην πραγματικότητα χρειαζόμαστε περισσότερη και καλύτερη Ευρώπη, όπως έδειξε τον δρόμο ο πρόεδρος Μακρόν με τις θεσμικές του προτάσεις. Χωρίς μια Ευρώπη η όποια να έχει την πολιτική δύναμη να αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα, πολύ φοβάμαι ότι θα πάμε σε μια «καθόλου Ευρώπη». Η ΝΔ – νομίζω είναι λάθος να το προσωποποιούμε στον Κυριάκο Μητσοτάκη – είναι καλώς ή κακώς σε μια πολιτική οικογένεια η οποία περιέχει και τον Όρμπαν , συνεπώς είναι μια ανοιχτή μάχη σε ποια μεριά της ιστορίας το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα βρίσκεται.
