Συνεντεύξεις

«Η αντιπολίτευση απορρίπτει τη συμφωνία των Πρεσπών για λόγους πολιτικούς, όχι εθνικούς» tvxs.gr

Την έντονη ανησυχία του για την ύπαρξη ενός διχαστικού και πολωτικού κλίματος μετά τη συμφωνία για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ εκφράζει σε συνέντευξή του στο Tvxs.gr ο ανεξάρτητος βουλευτής, Χάρης Θεοχάρης. Επιρρίπτει δε τις ευθύνες τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αντιπολίτευση για τη δημιουργία αυτού του κλίματος, ενώ παράλληλα σημειώνει ότι «για μπορέσει να αποτελέσει η χώρα μας πόλο σταθερότητας σε μια δύσκολη γεωστρατηγικά γειτονιά θα πρέπει να επιδείξουμε κάποιου είδους συναίνεση, κάτι που δεν βλέπω στον ορίζοντα».

Αναφορικά με τις ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις, ο κύριος Θεοχάρης κάνει λόγο για την ανάγκη συγκρότησης «ενός πόλου συναίνεσης στη σωστή βάση», ενώ παράλληλα χαρακτηρίζει «ώριμο» το αίτημα για χωρισμό κράτους-Εκκλησίας. Τέλος, σε ό,τι έχει να κάνει με το μεταναστευτικό, ο πρώην βουλευτής του Ποταμιού επισημαίνει πως «αυτοί οι οποίοι πιστεύουν ότι μπορούμε να λύσουμε τα ζητήματα  υψώνοντας τοίχους και κλείνοντας τα σύνορά μας, δεν κατανοούν καν την πολυπλοκότητα των ζητημάτων αυτών».

Χαρακτηρίσατε τη συμφωνία για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ «ισορροπημένη» αλλά κι «εντός εθνικής γραμμής». Παρ’ όλα αυτά, εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι ο πολιτικός κόσμος πόρρω απέχει από το να συνταχθεί πίσω από την κυβέρνηση σε ένα τέτοιας σημασίας εθνικό ζήτημα. Ιδιαίτερα η ΝΔ αλλά και το Κίνημα Αλλαγής χρησιμοποιούν ιδιαίτερα υψηλούς τόνους. Πως κρίνετε τη στάση τους και που θεωρείτε πως μπορεί να οδηγήσει αυτή;

Δυστυχώς η στάση και της αντιπολίτευσης και της κυβέρνησης δεν είναι η ενδεδειγμένη, εκείνη η στάση δηλαδή που θα επέτρεπε να δώσουμε λύσεις και σε αυτό το ζήτημα και σε άλλα θέματα εθνικής σημασία. Ακόμα και από την ερώτησή σας φαίνεται ότι  επιδίωξη της κυβέρνησης είναι απλώς να συνταχθεί η αντιπολίτευση, ενώ θα έπρεπε να  επιδιώξει να  είναι  εταίρος σε μια διαδικασία στη βάση της συνεργασίας, η οποία θα μπορούσε να φέρει μία συμφωνία αποδεκτή από τον ελληνικό λαό. Από την άλλη η αντιπολίτευση για λόγους πολιτικούς και όχι εθνικούς αποφασίζει ότι πρέπει να λέει «όχι» στην κυβέρνηση, ό, τι και να έχει φέρει, όποιο και να είναι το περιεχόμενο της συμφωνίας.

Σας ανησυχεί η έξαρση της δραστηριότητας της ακροδεξιάς με αφορμή το Μακεδονικό;

Με ανησυχεί ιδιαίτερα  το γεγονός ότι  υπάρχει ένα κλίμα διχαστικό και πολωτικό, το οποίο οδηγεί τον κόσμο στα άκρα και δεν επιτρέπει τη νηφαλιότητα που χρειάζεται ώστε  να υπάρχει  συνεννόηση σε εθνικά και οικονομικά ζητήματα. Ζούμε σε μια δύσκολη γεωστρατηγικά γειτονιά και για να μπορέσουμε να αποτελέσουμε πόλο σταθερότητας θα πρέπει να επιδείξουμε κάποιου είδους συναίνεση, κάτι που δεν βλέπω στον ορίζοντα. Από την άλλη τα παγκόσμια προβλήματα και οι προκλήσεις της ΕΕ είναι μεγάλες και η χώρα μας θα μπορούσε – και θα έπρεπε – να παίξει έναν πιο ενεργό ρόλο στην αντιμετώπισή τους.

Τι θεωρείτε πως σηματοδοτεί η αποχώρηση του Ποταμιού από το Κίνημα Αλλαγής; Εκτιμάτε πως υπάρχουν περιθώρια ευρύτερων προοδευτικών συγκλίσεων στο πολιτικό σκηνικό;

Διαπιστώνω  όλο και περισσότερο ότι τα άκρα συμφωνούν ή χορεύουν ένα ταγκό αλληλοκατηγοριών και υψώνουν τους τόνους σε μια προσπάθεια να συσπειρώσουν τους οπαδούς τους. Αυτό συμβαίνει την ίδια στιγμή που σε πολλά πεδία – ιδιαίτερο στο οικονομικό – οι πολιτικές συγκλίνουν έστω και αν η δικαιολογία  είναι ότι αυτές επιβάλλονται απ’ έξω. Κατά συνέπεια αυτό που βλέπει ο κόσμος είναι ότι οι κυβερνήσεις αλλάζουν, αλλά οι πολιτικές παραμένουν ίδιες.  Πιστεύω, λοιπόν, ότι δεν είναι ζήτημα προόδου ή συντήρησης, αλλά είναι ζήτημα δυνάμεων συναινετικών και δυνάμεων διχαστικών. Το  παλιό δίπολο αριστερά – δεξιά δυσκολεύεται να εξηγήσει την πολυπλοκότητα του κόσμου που ζούμε σήμερα. Επομένως ότι είναι καιρός για μια οργάνωση από κάτω προς τα πάνω, και οφείλουμε να ενώσουμε όλοι τις δυνάμεις μας προκειμένου να συγκροτηθεί ένας πόλος συναίνεσης σε σωστή βάση.

Πιστεύετε ότι η πρόσφατη απόφαση του Eurogroup για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για την ομαλή μετάβαση της χώρας στη μεταμνημονιακή εποχή;

Η απόφαση του  Eurogroup μας δίνει τη δυνατότητα να ζήσουμε μια περίοδο με σχετική ηρεμία, αλλά και  μια περίοδο η οποία στο οικονομικό πεδίο θα είναι  πολύ δύσκολη. Θεωρώ δύσκολο να μπορέσουμε να γυρίσουμε σε γρήγορους ρυθμούς ανάπτυξης, τη στιγμή που τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, η κατάσταση των τραπεζών με τα κόκκινα δάνεια  και το πολιτικό σκηνικό που οδηγείται σε υψηλές αντιπαραθέσεις και συνεπώς λιγότερες συνθέσεις, δε δημιουργούν  το κατάλληλο περιβάλλον που θα επιτρέψει τις επενδύσεις και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Συνεπώς για το επόμενο χρονικό διάστημα  προβλέπω ότι η ανάπτυξη θα είναι αναιμική και επομένως μη ικανή ώστε να γυρίσουμε σελίδα ως χώρα.

Εκτιμάτε πως έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, προκειμένου να προχωρήσει ο χωρισμός κράτους-Εκκλησίας; Θα στηρίξετε μια τέτοια πρωτοβουλία, εφόσον την αναλάβει η κυβέρνηση στο πλαίσιο της επικείμενης συνταγματικής αναθεώρησης;

Ο χωρισμός κράτους – Εκκλησίας είναι ένα αίτημα το οποίο είναι ώριμο και διαπιστώνω ότι κοινωνίες πολύ λιγότερο προηγμένες από τη δική μας  – όπως η τουρκική – το έχουν αποδεχτεί από δεκαετίες. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία βέβαια είναι τι συγκεκριμένο περιεχόμενο έχει αυτή η έννοια, γιατί γενικά και αφαιρετικά πολλοί από τους συμπολίτες μας – εμού συμπεριλαμβανομένου – θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε. Το ζήτημά μας είναι οι εκκλησιαστικές επιρροές να μειωθούν στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, να μειωθούν από την εκπαιδευτική πολιτική και η Εκκλησία να επικεντρωθεί στον κοινωνικό της ρόλο που είναι πάρα πολύ σημαντικός και απαραίτητος.

Σας προκαλεί ανησυχία το χάσμα που εμφανίζεται να υπάρχει στους κόλπους της Ενωμένης Ευρώπης σε ό,τι έχει να κάνει με το μεταναστευτικό;

Το μεταναστευτικό κατά την άποψή μου είναι το τέλος μια μακριάς αλυσίδας προβλημάτων σε έναν κόσμο  ο οποίος όλο και περισσότερο δημιουργεί ανασφάλεια. Έχουμε εργασιακή ανασφάλεια, έχουμε  οικονομική ανασφάλεια, έχουμε την τεχνολογική πρόοδο η οποία απαιτεί άλλου είδους γνώσεις για να μπορέσει κάποιος να ανταπεξέλθει στις ανάγκες της σύγχρονης ζωής. Έχουμε επίσης το περιβάλλον το οποίο δημιουργεί ανισότητες, δυσκολίες και προβλήματα. Όλα αυτά καταλήγουν στο να δημιουργούνται ισχυρότατες πιέσεις σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού, το οποίο προσπαθεί να φύγει από μια ζωή σε έναν κόσμο χάους – είτε λόγω του κλίματος είτε λόγω πολέμων είτε λόγω άλλων οικονομικών συνθηκών – και να προσπαθεί να εγκατασταθεί σε μια περιοχή με ασφάλεια.  Η Ευρώπη ως τέτοια θα συνεχίσει να αποτελεί  φάρο και  μαγνήτη για αυτούς τους πληθυσμούς. Αυτοί οι οποίοι πιστεύουν ότι μπορούμε να λύσουμε τα ζητήματα  υψώνοντας τοίχους και κλείνοντας τα σύνορά μας, δεν κατανοούν καν την πολυπλοκότητα των ζητημάτων αυτών. Όμως, πέρα από τα όποια ηθικά και ανθρωπιστικά επιχειρήματα  που θα μπορούσε να προβάλει κάποιος,  δε βλέπουμε από την άλλη πλευρά μια συνολική πολιτική αντιμετώπιση του ζητήματος. Προς το παρόν δεν έχει παρουσιαστεί μια συνεκτική πολιτική πρόταση. Και αυτό είναι το χρέος μας και σε αυτό πρέπει να δώσουμε απάντηση άμεσα.