Την πλήρη διαφωνία του με τις επιλογές του Σταύρου Θεοδωράκη εκφράζει ο Χάρης Θεοχάρης. Ο βουλευτής του Ποταμιού απορρίπτει οικουμενική κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας. «Οι εκλογές, πολύ σύντομα φοβάμαι, θα μοιάζουν καλύτερες από την ακινησία της κυβέρνησης αυτής», αναφέρει για την κυβέρνηση Τσίπρα, ενώ τονίζει ότι το δυνατό ριζοσπαστικό μεταρρυθμιστικό Κέντρο που έχει ανάγκη το πολιτικό τοπίο θα προκύψει από τα μέρη που μαζεύονται οι πολίτες σε πόλεις και χωριά και όχι από μια συμφωνία Γεννηματά-Θεοδωράκη-Παπανδρέου. «Όλοι – και φυσικά το Ποτάμι – θα έχουν ιστορικές ευθύνες για τη σύνθλιψη του χώρου», τονίζει, ενώ «κρίνει» τον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
– -Μιλάτε για την ανάγκη ενός ενιαίου φορέα στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Αυτό απορρίπτει την πρόταση της κ. Γεννηματά για μία συνομοσπονδία κομμάτων ή την καθιστά απλώς ενδιάμεσο βήμα;
Το Ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν είναι αγγλοσαξονικού τύπου. Συνεπώς, για να λειτουργήσει ομαλά χρειάζεται τρεις πόλους. Αυτή τη στιγμή ο χώρος της ευρύτερης κεντροαριστεράς κινδυνεύει να συνθλιβεί μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ αν δεν δημιουργηθεί ένας ενιαίος πολιτικός σχηματισμός. Η κα Γεννηματά τι λέει στην ουσία; «Ας συζητήσουμε οι ηγεσίες για να φτιάξουμε έναν ενιαίο φορέα». Οι μεγάλες συμμαχίες όμως δε γεννιούνται πίσω από κλειστές πόρτες ούτε με παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις, αλλά από την κοινωνία. Από κάτω προς τα πάνω θα γεννηθεί το καινούργιο, και όχι το αντίστροφο. Από τους χώρους που μαζεύονται μαζικά οι πολίτες στις πόλεις και τα χωριά θα προκύψει το δυνατό ριζοσπαστικό μεταρρυθμιστικό Κέντρο που έχει ανάγκη το πολιτικό τοπίο και όχι από μια συμφωνία Γεννηματά-Θεοδωράκη-Παπανδρέου. Αυτό, δυστυχώς δεν το βλέπω προσώρας να γίνεται από κανέναν παρά μόνο προσχηματικά. Ως εκ τούτου όλοι – και φυσικά και το Ποτάμι – θα έχουν ιστορικές ευθύνες για την σύνθλιψη του χώρου.
– Στον διάλογο για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς έχει θέση ο ΣΥΡΙΖΑ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά 14 μήνες διακυβέρνησης έχει αποδείξει ότι δεν είναι παρά ένα γνήσιο τέκνο και κομμάτι του παλιού πολιτικού συστήματος. Υιοθέτησε όλα τα ελαττώματα των παλιών κομμάτων εξουσίας- υποσχεσιολογία, ρουσφέτια μικροκομματικοί τακτικισμοί- βυθίστηκε στις ιδεοληψίες του, απώλεσε το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, και εντέλει αμαύρωσε την ίδια την έννοιά της. Δεν μπορεί να συμμετέχουν σε αυτόν το διάλογο δυνάμεις που δεν έχουν καμία σχέση με τον ορθολογισμό, που είναι όμηροι των ψεμάτων και του λαϊκισμού.
– Αν συγκροτηθεί νέος φορέας της Κεντροαριστεράς, για στρατηγικό εταίρο θα πρέπει να επιλέξει τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη ή τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα;
Είναι πολύ πρόωρο το ερώτημα. Σε πολιτικό επίπεδο ένα μεταρρυθμιστικό Κέντρο για να παίξει σοβαρό κοινοβουλευτικό ρόλο μπορεί να αναζητήσει κοινό τόπο μόνο με τις δυνάμεις του εξορθολογισμού. Οι οποίες είναι έτοιμες να κάνουν ρήξεις και τομές. Από τον κ. Τσίπρα δεν έχουμε δει τέτοια δείγματα. Ο κ. Μητσοτάκης πρέπει από την άλλη να αποδείξει που είναι διατεθειμένος να φθάσει. Ο βασικός στρατηγικός στόχος θα πρέπει να είναι ο νέος φορέας, να έχει ολοκληρωμένη πρόταση διακυβέρνησης και να θέλει να κυβερνήσει.
– Μετά το συνέδριο εκτιμάτε πως ο Σταύρος Θεοδωράκης κινείται σε κατεύθυνση που θα βγάλει το Ποτάμι από την κρίση; Ή ανακυκλώνεται η ίδια πολιτική;
Πριν από περίπου 2 χρόνια άνθρωποι που πιστεύουμε στην αναγκαιότητα να αλλάξει δομικά η πατρίδα μας ενώσαμε τις δυνάμεις μας. Ενώσαμε τις όποιες γνώσεις είχε ο καθένας μας στον τομέα του, αλλά και την όποια πολιτική δυναμική διέθετε. Από τότε έγιναν λάθη όπως η εντύπωση πως είμασταν πρόθυμοι για κυβερνητική συνεργασία χωρίς όρους. Κοιτάξτε εγώ δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός. Μπήκα στην πολιτική για να υπηρετώ τους ψηφοφόρους μου και το καλό της χώρας χωρίς να σκέφτομαι το πολιτικό κόστος. Αυτό γίνεται μόνο αν λες τη γνώμη σου με παρρησία και ειλικρίνεια. Στα όργανα, στο συνέδριο και στις δημόσιες τοποθετήσεις μου έκανα λόγο για την ανάγκη αλλαγής πολιτικής κατεύθυνσης και στρατηγικής. Έκρουσα πολύ νωρίς τον κώδωνα του κινδύνου και μίλησα για την ανάγκη επανίδρυσης του Κινήματος, για την ανάγκη επανασύνδεσης με την κοινωνία και με τους ανθρώπους που έφυγαν από κοντά μας. Έδωσα μάχη ώστε να έχει ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα απέναντι στις ολέθριες πολιτικές της κυβέρνησης Τσίπρα που οδηγεί τη χώρα σε μια εθνική τραγωδία εθνικών διαστάσεων. Αντί για αυτό δίνουμε και πάλι την αίσθηση πως είμαστε πρόθυμοι για στήριξη στον κ. Τσίπρα, όπως φάνηκε από τη στάση μας στην υπόθεση του κ. Μουζάλα. Παραιτήθηκα από τη θέση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου γιατί ήθελα να δώσω το μήνυμα ότι στόχος δεν είναι η προσωπική πολιτική επιβίωση αλλά να καταστήσουμε το Ποτάμι και πάλι ωφέλιμο για τη χώρα.
Δυστυχώς η ηγεσία του Ποταμιού προτιμά την εσωστρέφεια και την ανακύκλωση των λανθασμένων επιλογών που έφεραν το Κίνημα εδώ που είναι σήμερα. Στα 800 μέλη που ήρθαν στο συνέδριο – σας θυμίζω ότι όλα τα μέλη ήταν σύνεδροι – και στο 1,8% που κατέγραψε η πιο πρόσφατη δημοσκόπηση.
– Εκτιμάτε ότι ήταν λάθος του Στ.Θεοδωράκη να στηρίξει τον Γ.Μουζάλα;
Ζήτησα την παραίτηση του κ. Μουζάλα όχι τόσο για το λεκτικό ατόπημα όσο για την αδυναμία του να συντονίσει την κατάσταση. Ζούμε σε μια χώρα που δεν ξέρει τον ακριβή αριθμό των προσφύγων, δεν ξέρει πόσοι μπήκαν και πόσοι βγήκαν, αφήνει ανθρώπους στη λάσπη, έρμαια επιτήδειων, χωρίς να προφέρει αξιοπρεπή διαβίωση. Εγώ σε έναν τέτοιο Υπουργό –που δήλωσε πως δεν μπορεί να εγγυηθεί πως δεν θα πεθάνουν παιδιά στην Ειδομένη – δε μπορώ να παρέχω στήριξη. Πολύ περισσότερο καθώς δήλωσε πως η χώρα μας θα αναγνωρίσει την Τουρκία ως ασφαλή χώρα χωρίς να πληροί τις προϋποθέσεις της συνθήκης της Γενεύης. Πράγμα – και το λέω μετά λόγου γνώσεως – που εξόργισε του Ευρωπαίους εταίρους μας. Ο κ. Θεοδωράκης έχει μια άλλη άποψη. Δυστυχώς όμως, οι φήμες που βγήκαν ακόμη και για παζάρια υπουργείων δεν μας έκαναν καλό.
– Τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε σχέση με τον Αλέξη Τσίπρα, πώς τον κρίνετε; Μπορείτε να κάνετε μία σύγκριση των δύο;
Περίμενα – όπως όλοι οι Έλληνες νομίζω – πολύ περισσότερα από τον Αλέξη Τσίπρα. Νέος ηλικιακά και πολιτικά είχε όλο το χρόνο και τη δυναμική να φέρει κάτι καινούργιο. Αναλώθηκε στο να μιμηθεί – και με τον χειρότερο τρόπο – το παλιό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης καλείται να δώσει σκληρές μάχες πρώτα στο εσωτερικό του κόμματός του. Είναι πολιτικός που υπερασπίζεται τις μεταρρυθμίσεις, μένει να τον δούμε στην πράξη.
– Εκτιμάτε ότι η χώρα έχει πολιτικό πρόβλημα. Λύση κατά τη γνώμη σας είναι νέο σχήμα από αυτή τη Βουλή και με ποιον επικεφαλής; Ή καθαρή λύση σε περίπτωση αδιεξόδου, είναι οι κάλπες;
Δε βλέπω αντικειμενικά να υπάρχουν οι δυνατότητες για μια Οικουμενική Κυβέρνηση ή για ένα ευρύτερο κυβερνητικό σχήμα με δεδομένη την έλλειψη συναίνεσης. Άλλωστε ο κ. Καμμένος θα αλλάξει απ’ ό,τι φαίνεται στάση όσες φορές χρειαστεί για να παραμείνει κυβερνητικός εταίρος. Και βέβαια να έχουμε πάντα στο νου μας ότι αυτό που χρειάζεται ο τόπος είναι μια Οικουμενική που θα προχωρήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και θα υλοποιήσει δεσμεύσεις και όχι μια κυβέρνηση όμηρο των κυβερνητικών εταίρων. Μια τέτοια κυβέρνηση δε μπορεί να απαρτίζεται από πρόσωπα που έχουν πει ψέματα στον ελληνικό λαό. Δεν μπορεί οι λαοπλάνοι του χθες να αποτελέσουν την ελπίδα του αύριο.
Το αδιέξοδο στο οποίο έχει φέρει τη χώρα η συγκυβέρνηση Τσίπρα –Καμμένου δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμα.
Πάντως οι εκλογές πολύ σύντομα φοβάμαι, θα μοιάζουν καλύτερες από την ακινησία της κυβέρνησης αυτής.
