Η εμπλοκή σχετικά με την απόφαση του Eurogroup να μη μας δώσει τη δόση του ενός δις ευρώ ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη και ασφαλώς αποτελεί και έναν από τους λόγους για τους οποίους βιάστηκε η Κυβέρνηση να βγει με το ομόλογο στις αγορές.
Η απόφαση είναι ένα δείγμα δύο πραγμάτων. Πρώτον η μεταμνημονιακή εποπτεία μοιάζει πολύ με το μνημόνιο καθώς έχει καθυστερήσεις των χρημάτων, που είναι να πάρουμε, έχει παρακρατήσεις, έχει διαπραγματεύσεις. Δεύτερον η κυβέρνηση έχει ακόμη ανοιχτά θέματα σε πέντε σημεία όπως τα ληξιπρόθεσμα, η στελέχωση της Α.Α.Δ.Ε, η κωλυσιεργία σχετικά με την ιδιωτικοποίηση της Εγνατίας οδού, η ιδιωτικοποίηση των λιγνιτικών μονάδων της Δ.Ε.Η, και το τελευταίο ζήτημα έχει να κάνει με τα κόκκινα δάνεια και τον διάδοχο νόμο του νόμου Κατσέλη, μέσω της συμφωνίας Κυβέρνησης – Τραπεζών.
Από την έκθεση του Δ.Ν.Τ δεν περιμένουμε κάτι καινούριο όσον αφορά τους δείκτες ανάπτυξης και είναι λογικό να μην μπορεί να συμβεί όσο υπάρχει η παρούσα Κυβέρνηση. Αντίθετα η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη θα φέρει ένα θετικό επενδυτικό σοκ στη χώρα μέσω της ανάπτυξης, της μείωσης των φόρων, της αυστηροποίησης των ελέγχων, προς όφελος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που πλήττονται βάναυσα.
