Το 2016 συμπληρώνονται 15 χρόνια από το 2001, οπότε και το Διεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού έπαυσε τη λειτουργία του, αντικαθιστούμενο από το «Ελευθέριος Βενιζέλος». Εγκληματικά μεγάλο χρονικό διάστημα για να συζητάμε για την αξιοποίηση ενός τόσο προνομιακού περιουσιακού στοιχείου, αν λάβουμε μάλιστα υπόψη μας πόσα χρόνια πριν προετοιμαζόταν η μετάβαση στο Ελ. Βενιζέλος (από το 1976 είχε ανατεθεί η επιλογή της κατάλληλης τοποθεσίας για μεταφορά του αεροδρομίου).
Όλοι μας, αλλά κυρίως οι άμεσα ενδιαφερόμενοι (κάτοικοι και επαγγελματίες της περιοχής) θα έπρεπε να είναι πρωτίστως εξαιρετικά θυμωμένοι για τα διαφυγόντα κέρδη των τελευταίων τουλάχιστον δεκαπέντε ετών (διαφυγόντα κέρδη σε όλους τους τομείς: οικονομικό, περιβαλλοντικό, συγκοινωνίες κλπ).
Καθόμαστε και συζητάμε (στην πραγματικότητα διαφωνούμε και χρονοτριβούμε) δεκαπέντε χρόνια και στο τέλος έρχεται, (ποιος;) η Τρόικα και επιβάλει την ολοκλήρωση της διαδικασίας εν είδει προαπαιτούμενου και τελικά λέμε ότι όλα γίνονται βεβιασμένα. Και εδώ έχει τρομακτικές ευθύνες και ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ακόμα και ως κόμμα της ελάσσονος αντιπολίτευσης, είχε πάντα σημαντικά ερείσματα στις τοπικές κοινωνίες και στις οργανώσεις των πολιτών και κατάφερνε σε πολλές περιπτώσεις, βροντερές μειοψηφίες να ακυρώνουν τη βούληση των άφωνων πλειοψηφιών.
Ένα είναι το σίγουρο: το Ελληνικό πρέπει να αξιοποιηθεί.
Αλλιώς είναι κοντά η μέρα που είτε θα γίνει χωματερή, (μια δειλή αρχή επιδιώχθηκε επί αναπληρώτριας Υπουργού Οικονομικών κ. Βαλαβάνη), είτε θα γίνει χώρος «φιλοξενίας» προσφύγων και μεταναστών όπως βλέπουμε να «αξιοποιούνται» τελευταία πολλά Ολυμπιακά ακίνητα… Η κυβέρνηση ακόμα βρίσκεται σε μια σύγχυση: παραπέει ανάμεσα σε αυτό που πρέπει να κάνει και αυτό που οι εσωτερικές της φωνές την προτρέπουν να κάνει- το τίποτα. Στον προϋπολογισμό του 2016 που μόλις ψηφίσαμε προβλέπονται έσοδα 345 εκ. € από την αξιοποίηση του Ελληνικού. Στον περσινό προϋπολογισμό προβλεπόταν έσοδα 915 εκ. €- δηλαδή μέσα σε ένα χρόνο η κυβέρνηση «εξαφάνισε» περίπου 600 εκ. €, χωρίς καμία εξήγηση. Ζήτησα διευκρινήσεις στη Βουλή από τους αρμόδιους υπουργούς- απάντηση δεν πήρα ποτέ.
Η χώρα αυτή χρειάζεται τολμηρά βήματα προς τα εμπρός: νέες επενδύσεις, δουλειές, αξιοποίηση του περιβάλλοντος, ένα αστικό περιβάλλον που να μας εμπνέει όλους. Τα έχω υπογραμμίσει όλα αυτά στα 10 βήματα που θα μας βγάλουν από την κρίση. Ευτυχώς για όλους, το Ελληνικό είναι μια μεγάλη έκταση: έχει αρκετό χώρο για πράσινο, για κατοικίες, για επιχειρηματική δραστηριότητα, για δουλειές… Όλοι, κάτοικοι της περιοχής, επαγγελματίες, πολιτικοί πρέπει να απαιτήσουμε άμεσα να ξεκινήσει η επένδυση. Κανένα εμπόδιο νομικό ή διαδικαστικό δεν υπάρχει μετά και την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε νόμιμη τη διαγωνιστική διαδικασία. Μόνο μια απόφαση μας χωρίζει από το να αρχίσει επιτέλους κάτι να κινείται.
Οι πρόσφατες (8/12/2015) δηλώσεις του Προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ κινούνται θεωρώ προς μια τουλάχιστον παρήγορη κατεύθυνση. Υποσχέθηκε σύντομη διαπραγμάτευση με τον ανάδοχο (πόσο σύντομη πρέπει να ελεχθεί), και τέλος ένα «νέο και σφιχτό» χρονοδιάγραμμα υλοποίησης. Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά τα λόγια θα μετουσιωθούν σε πράξεις και οι μακέτες θα αρχίσουν να αντικαθίστανται σε έργα. Κάθε καθυστέρηση όχι μόνο προσθέτει στα διαφυγόντα κέρδη, αλλά και στους κινδύνους η επόμενη λύση να είναι χειρότερη από την προηγούμενη (όπως πάντα συμβαίνει).