“Η αποπομπή της ΓΓΔΕ με τον τρόπο που έγινε ήταν άγαρμπη και εντελώς λανθασμένη. Η κυβέρνηση δεν είχε καμία βάση για την αποπομπή, αλλά και η ΝΔ δεν έχει κανένα ηθικό έρεισμα να την καταδικάζει. Από την άλλη όμως και ο επικεφαλής θα πρέπει να υπερασπίζεται την ανεξαρτησία και όχι να είναι απλώς από το νόμο ανεξάρτητος. Με δεδομένη τώρα την αποπομπή της κ. Σαββαΐδου, η κυβέρνηση θα κριθεί τελεσίδικα από την επιλογή του νέου επικεφαλής ΓΓΔΕ. Σχέδιο για τη θωράκιση του θεσμού υπήρχε εδώ και αρκετό καιρό, από την εποχή μου και μετά την αποπομπή μου ”, τόνισε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού και βουλευτής Β’ Αθηνών Χάρης Θεοχάρης μίλωντας στον Άρη Πορτοσάλτε και στον Σκάι 100,3. Υπογράμμισε ωστόσο ότι το ζητούμενο είναι να δημιουργηθεί ένας θεσμός που θα εισπράττει σωστά τα δημόσια έσοδα και θα τηρεί τους νόμους, ανεξάρτητα από τον πολιτικό/ εκλογικό κύκλο.
Για την υπόθεση Φλαμπουράρη ο κ. Θεοχάρης διευκρίνισε ότι “το πρώτο που ελέγχει ένας εφοριακός σε μια επιχείρηση είναι τι υπάρχει στο ταμείο σύμφωνα με τον ισολογισμό. Η εταιρεία που ανήκε στον κ. Φλαμπουράρη εμφάνιζε σταθερά ποσά 2, 1.6, 1.5 εκ. € στο ταμείο της από το 2007, κάτι που συνήθως υποδεικνύει ότι δεν υπάρχουν παραστατικά και δικαιολογούνται ως ποσά που τα πήρε η εταιρεία από την τράπεζα και τα έχει στο ταμεία. Αν το σκεφτούμε απλά, θα μπορούσε κανείς από εμάς με μια επιχείρηση να κοιμάται το βράδυ σκεπτόμενος ότι κρατάει 2 εκ στο χρηματοκιβώτιο; Ή θα κρατούσαμε έναν οικονομικό διευθυντή που θα έχανε τους τραπεζικούς τόκους από αυτό το ποσό;” αναρωτήθηκε.
“Η υποτονική αντίδραση των πολιτών στην υπόθεση Φλαμπουράρη δεν είναι τόσο ζήτημα αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος, όσο απόρροια της κόπωσης της κοινωνίας με όσους βρίσκονταν στο προσκήνιο όλα τα προηγούμενα χρόνια και δεν είναι ακόμη έτοιμοι να καταδικάσουν τα όσα συμβαίνουν τώρα”, συμπλήρωσε.
Ο κ.Θεοχάρης σχολίασε τέλος το θέμα με τα πόθεν έσχες υπουργών της κυβέρνησης λέγοντας ότι αν και μη ειδικός, γνωρίζει ότι ακόμα και τυπικά λάθη είναι παραπτώματα. “Είναι σοβαρό έλλειμμα το ότι δεν αναρτώνται τα πόθεν έσχες διαχρονικά, αλλά και ότι δεν είναι ευδιάκριτες οι διαφορές από έτος σε έτος για να φαίνεται τι αποκόμισε κανείς από την ενασχόλησή του με την πολιτική”.
