Με το Σ/Ν που συζητάμε στη Βουλή, καταρρίπτεται ένας πρόσφατος μύθος. Στις προγραμματικές του, μόλις τον Σεπτέμβριο, ο Πρωθυπουργός είχε πει ότι κανένα δάνειο δεν θα βρεθεί στα distress funds. Σήμερα δίνεται η δυνατότητα να δάνεια να βρεθούν στα χέρια των νέων φίλων της κυβέρνησης, των distress funds, των λεγόμενων και «κορακιών», δήλωσε ο Χάρης Θεοχάρης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού και βουλευτής Β’ Αθηνών, στο Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και τους Ε. Μπαλτατζή και Ξ. Ζηκίδη.
Μετά τον θρίαμβο των εκλογών του Σεπτεμβρίου, η κυβέρνηση βρίσκεται σε δυσκολία γιατί το αφήγημά της περί παράλληλου προγράμματος, ανακούφισης των πολλών κλπ είναι ψέμα. Ανερυθρίαστα λέει ότι προστατεύονται τα δάνεια της πρώτης κατοικίας και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όταν, ελλείψει άλλου νομικού πλαισίου, ο νόμος ισχύει και για αυτά τα δάνεια, αλλά αναστέλλεται η έναρξη ισχύος του ως τις 16 Φεβρουαρίου.
Ερωτηθείς για την υπογραφή της σύμβασης για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, είπε ότι έπρεπε να προχωρήσει η κυβέρνηση, καθώς σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε η χώρα να μπλέξει σε περιπέτειες και να πρέπει να πληρώνει αποζημιώσεις. Ωστόσο συμπλήρωσε: «Αν με ρωτάτε αν εγώ θα έκανα τη συμφωνία με τον ίδιο τρόπο θα σας έλεγα όχι. Θα διαφωνούσα στο σχεδιασμό και θα πρότεινα ένα μοντέλο συμφωνίας που θα προωθούσε περισσότερο τον ανταγωνισμό και θα προέβλεπε μια ομαδοποίηση κερδοφόρων με λιγότερο κερδοφόρα αεροδρόμια, ώστε να γίνουν επενδύσεις στις υποδομές και των λιγότερο κερδοφόρων».
Κάθε ζήτημα πρέπει να το λύνουμε μια φορά: Εμείς αρεσκόμαστε στο να λύνουμε συνέχεια τα ίδια προβλήματα: 3 φορές το καμποτάζ, 2 τα ταξί. Το ίδιο έγινε και στο ασφαλιστικό: Νόμοι Σουφλιά, Σιούφα, Γιαννίτση, Κουτρουμάνη- και άλλες τουλάχιστον 6 με 7 απόπειρες αλλαγής του ασφαλιστικού στα χρόνια του Μνημονίου. Χρειάζεται μια μόνιμη και βιώσιμη λύση για να μην το ξανασυζητήσουμε για τα επόμενα 10-20 χρόνια. Προφανώς καμία λύση δεν είναι εύκολη, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι κάθε Ευρώ θα το πληρώσει ένας Έλληνας πολίτης: αν δεν το δώσει η μια κοινωνική τάξη, θα το δώσει μια άλλη, αν δεν το πληρώσει η τωρινή γενιά, θα το πληρώσει η επόμενη. Το μεγάλο ψέμα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι θα το πληρώσει κάποιος άλλος, ενώ το μόνο που μας είπαν οι ξένοι είναι «αν δεν μπορείτε να πληρώσετε τώρα, θα δεχτώ να με πληρώσετε αργότερα».
Το ασφαλιστικό πρέπει να λυθεί στους άξονες της δικαιοσύνης και της αποτελεσματικότητας. Δικαιοσύνη: Να δούμε ποιος παίρνει συντάξεις υψηλότερες από τις εισφορές του; Αυτό δεν θέλει να πειράξει η κυβέρνηση, τους «πελάτες» της στις ΔΕΚΟ. Αποτελεσματικότητα: Αν πάρουμε τώρα από εισφορές, θα αυξηθεί η ανεργία και η μαύρη εργασία και σε ένα χρόνο θα ψάχνουμε πάλι να κόψουμε συντάξεις. Η μείωση των εισφορών πέρυσι μείωσε την ανεργία και η κυβέρνηση επιχαίρει, χωρίς να έχει καμιά σχέση με τη μείωση αυτή. Σε μια χώρα όπως η δική μας στηριγμένη στις επιχειρήσεις εντάσεως εργασίας και τις υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΟΣΑ, η φορολογία κινείται ενάντια στο επιχειρηματικό μοντέλο της χώρας μας.
Κατέληξε λέγοντας ότι είναι πρόωρη κάθε συζήτηση για συνεργασίες. Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι είναι ισχυρή και εγώ επιλέγω να το πιστέψω. Αν ομολογήσει την αποτυχία της, εδώ είμαστε για να το συζητήσουμε.
