Το συνταξιοδοτικό δεν είναι αναδιανεμητικό όπως ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί του υποστήριξαν από το βήμα του κοινοβουλίου αλλά διανεμητικό. Αναδιανομή σημαίνει ο πλούσιος να πληρώνει τον φτωχό. Στο ασφαλιστικό έχουμε διανομή: ο εργαζόμενος πληρώνει τον συνταξιούχο. Ακόμη και ο φτωχός εργαζόμενος τον πλούσιο συνταξιούχο.
Οι κυβερνώντες είναι τόσο πρόχειροι που «εξισώνουν» τις εισφορές μισθωτών και ελευθέρων επαγγελματιών όχι ως ποσά, δηλαδή ευρώ στην τσέπη, αλλά ως ποσοστά. 20% το ένα, 20% το άλλο. Όμως αυτό είναι λανθασμένο. Θα το δείξω με παράδειγμα: Αν είχαμε 100% εισφορές σημαίνει 1000 ευρώ μισθού, 1000 ευρώ στο ΙΚΑ. Αν βάλουν 100% στον ελεύθερο επαγγελματία αυτό θα σημαίνει ότι θα του πάρουν όλο το εισόδημα. 50% είναι το ισοδύναμο. 1000 ευρώ για 2000 ευρώ εισόδημα.
Ο κ. Κατρούγκαλος δήλωσε πως δεν δίνει την κοστολόγηση της πρότασης για να μην χαλάσει τη διαπραγμάτευση. Όμως στη διαπραγμάτευση κρυφή κρατάνε την πρόταση και τις κόκκινες γραμμές. Η κυβέρνηση αυτά τα δίνει στη δημοσιότητα. Η κοστολόγηση, για της οποίας το απόρρητο κόπτεται, δεν επηρεάζει τίποτα.
Η Κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει ποιο είναι το πρόβλημα με το ασφαλιστικό.
Είναι το έλλειμμα εμπιστοσύνης. Γιατί ο κόσμος δεν θέλει το διανεμητικό σύστημα. Ο κόσμος θέλει τα λεφτά του να πιάνουν τόπο. Η κυβέρνηση λέει: ξέχνα τα λεφτά σου, αυτά πάνε στον συνταξιούχο. Αφού όμως πληρώνεις εγγυώμαι να σου δώσω σύνταξη. Όμως το κράτος πτώχευσε. Μόνο ένα μικτό σύστημα μπορεί να εγγυηθεί για τις συντάξεις. Οι εισφορές του ασφαλισμένου να επενδύονται και να παίρνει το κέρδος ο ίδιος.
Ο κ. Κατρούγκαλος ομολόγησε το πραγματικό πρόβλημά. Είπε: Οι εισφορές είναι δυσβάσταχτες. (Άρα: θα φέρουν ύφεση και ανεργία). Αν τις κόψω θα μειωθούν οι συντάξεις και αυτό δεν το αντέχουν οι συνταξιούχοι. Αυτό είναι ο ορισμός του μη βιώσιμου συστήματος. Οι μη βιώσιμες, δυσβάσταχτες εισφορές, εγγυώνται συντάξεις πείνας.
Η Κυβέρνηση λέει ανακρίβειες όταν υποστηρίζει πως το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και το PSI φταίνε για τα ταμεία. Αν τα ταμεία το 1995 επένδυαν σε Ομόλογα υψηλής πιστοληπτικής ικανότητας, π.χ. Γερμανικού Δημοσίου, τα αποθεματικά τους το 2012 θα ήταν 20,6 δις. Δηλαδή, 600 εκ. περισσότερα από το ότι είχαν στην πραγματικότητα το 2012, που ήταν 20 δις. Δηλαδή, χωρίς σκάνδαλα χρηματιστηρίου, χωρίς δεδομένα ομόλογα, χωρίς PSI θα κερδίζαμε 600 εκ. Αυτά είναι όλη η ζημιά: Συντάξεις 1 εβδομάδας.
Η κυβέρνηση συνεχίζει στη γνωστή πεπατημένη της μεταπολίτευσης, στο λαϊκισμό. Γιατί τι είναι ο λαϊκισμός; Να καθόμαστε σε ένα τραπέζι όλες οι κοινωνικές ομάδες και επειδή δεν μας αρέσει ο λογαριασμός να τον στέλνουμε σε όποιον δε συμμετέχει στην κουβέντα: στον άνεργο, στον αγέννητο, στον μετανάστη.
Τέλος η Κυβέρνηση κόβει τους μισθούς όσων είναι τρία χρόνια από τη σύνταξη για να μην κοπεί η σύνταξη όσων είναι τώρα συνταξιούχοι και όταν σε 3 χρόνια συνταξιοδοτηθούν αυτοί να πάρουν μικρότερη σύνταξη από αυτούς που τώρα στηρίζουν; Να πληρώνουν δηλαδή διπλά!
Είναι φανερό πως το ασφαλιστικό δεν θα λυθεί με τέτοιου είδους προσεγγίσεις. Η κυβέρνηση απλά μεταθέτει το πρόβλημα 2-3 χρόνια πιο κάτω μέχρι την επόμενη «μεταρρύθμιση».
