Θα ψηφίσετε την κυβερνητική πρόταση για τον εκλογικό νόμο;
Η κυβέρνηση φέρνει μία πρόταση πολύ επικίνδυνη για την χώρα. Και το κάνει ομνύοντας στην ανάγκη σταθερότητας. Συγχρόνως φέρνει μία πρόταση, η οποία αν ψηφιστεί θα οδηγήσει σε παρατεταμένη μη κυβερνησιμότητα της χώρας.
Θεωρείτε ότι η χρονική στιγμή που επιλέγει η κυβέρνηση κρύβει κάποια σκοπιμότητα;
Για να είναι η απλή αναλογική φορέας εκδημοκρατισμού του εκλογικού συστήματος, πρέπει να απεμπλακεί η σταθερότητα ή η αστάθεια της κυβέρνησης από τον τόσο σφιχτό εναγκαλισμό με την πλειοψηφία στη Βουλή. Αυτό σε άλλες χώρες το έχουν πετύχει μέσω των προεδρικών συστημάτων. Στη χώρα μας όσο δεν αποφασίζουμε να κάνουμε μία τέτοια κίνηση – και αναγνωρίζω ότι κοινωνικά δεν υπάρχει η πλειοψηφία ακόμη – αναγκαστικά θα πρέπει να οδηγηθούμε σε κάποιο συμβιβασμό μεταξύ των δύο σκοπιμοτήτων. Αυτό δεν το αναγνωρίζει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ η οποία θα κάνει τα πάντα, ακόμα και να απεμπολήσει τη σταθερότητα της χώρας, για να μπλοκάρει το σχηματισμό κυβερνήσεων ή να έχει λόγο για αυτές.
Η κυβέρνηση αισιοδοξεί ότι θα πιάσει τους στόχους που έχουν τεθεί για το 2016 και δεν θα χρειαστεί να εφαρμοστεί ο «κόφτης». Τα μηνύματα από το εξωτερικό βέβαια είναι λίγο διαφορετικά. Από την εμπειρία σας και με τα σημερινά δεδομένα, θεωρείτε ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό;
Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να επιτευχθούν οι στόχοι. Η κυβέρνηση με μια πρόχειρη λογική, θεωρούσε ότι επειδή έπιασε 0,7% του ΑΕΠ πρωτογενές αποτέλεσμα σύμφωνα με το πρόγραμμα του ’15, μπορεί εύκολα να πιάσει το 0,5% το ’16. Αλλά η άκριτη αύξηση της φορολογίας μεταξύ του ’15 και ’16, θα φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα. Τα πρώτα δείγματα του Μαρινόπουλου, της Jetoil διαμορφώνουν μια νέα πραγματικότητα.
Και πώς εκτιμάτε ότι θα τελειώσει όλο αυτό;
Η κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά σε τρεις επιλογές. Η μία είναι να δραπετεύσει προς τις εκλογές όταν τα πράγματα δυσκολέψουν. Η δεύτερη είναι να πάρει μέτρα αντισταθμίζοντας τον κόφτη. Μέτρα όχι ευχάριστα. Η τρίτη είναι να αφήσει τον κόφτη να λειτουργήσει. Ήδη έγινε γνωστό το τεχνικό μνημόνιο και προβλέπει μέτρα 45% μείωσης των μισθών.
Σε έναν τόσο κατακερματισμένο χώρο όπως είναι αυτός της Κεντροαριστεράς, σε τι θα μπορούσε να ωφελήσει η δημιουργία μίας νέας πολιτικής κίνησης όπως η δίκη σας;
Η χώρα μας αυτή τη στιγμή χρειάζεται λύσεις από ανθρώπους που είναι αξιόπιστοι με απόθεμα εμπιστοσύνης. Χρειάζεται μία προοδευτική πρόταση, που θα μπορέσει να πείσει τον λαό ότι δεν ασχολείται μόνο με τους αριθμούς. Λείπει το όραμα για το πώς θα μπορούσαμε να ξαναχτίσουμε την ζωή μας. Εκεί διαπιστώσαμε ένα κενό όσοι συζητήσαμε. Δεν διαπιστώσαμε να προσφέρεται μία τέτοιου είδους λύση, η οποία θα πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά της εντιμότητας και να είναι απεξαρτημένη από τα συμφέροντα και από το παρελθόν.
Η «Δημοκρατική Ευθύνη» δηλαδή σε ποιους απευθύνεται και τι στοχεύει; Θα κατέβει στις επόμενες εκλογές όποτε κι αν γίνουν;
Από τους ανθρώπους που μας πλησίασαν κι εκείνους στους οποίους πήγαμε εμείς – γιατί η σχέση μας είναι διαδραστική – προκύπτει αβίαστα ένα «φτάνει πια!». Θα οργανωθούμε το συντομότερο δυνατό. Συνεπώς, η φιλοδοξία μας είναι να μαζέψουμε όσο δυνατό περισσότερο κόσμο που πιστεύει ότι ο προοδευτικός χώρος έχει ανάγκη από μία νέα μεγάλη προσπάθεια.
Δηλαδή ποιο ακριβώς θα είναι το ιδεολογικό της πρόσημο; Κεντροαριστερά ή Κεντροδεξιά;
Αυτοί οι διαχωρισμοί έχουν αρχίσει να ξεθωριάζουν. Στην Ελλάδα, αν το πολιτικό μας σύστημα δεν ήταν τόσο διαιρεμένο στην αλληλοκατηγορία, θα μπορούσαμε να δώσουμε λύσεις κοινής αποδοχής και να πάμε πιο πέρα. Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι δεξιό ή αριστερό να πιάσουμε τους λαθρέμπορος στα καύσιμα. Πιστεύουμε πως υπάρχει κίνδυνος να αφανιστεί η μικρομεσαία τάξη, να μην επιτραπεί στους δημοσίους υπαλλήλους που έχουν προσόντα να ξεδιπλώσουν τις ικανότητές τους. Συνεπώς πιστεύουμε στο χώρο της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας -που δεν εκπροσωπήθηκε στην πραγματικότητα ποτέ στη χώρα μας. Είναι ένας χώρος που πρεσβεύει ότι μόνο η ελεύθερη οικονομία και η αγορά παράγει πλούτο. Όμως παράγει και ανισότητες που μόνο το ισχυρό κοινωνικό κράτος τις αμβλύνει μέσω, των παροχών, των νοσοκομείων, της παιδείας κ.ο.κ.
Εκτός από τον Αλέκο Παπαδόπουλο, ποιους άλλους συνοδοιπόρους έχετε σε αυτή την προσπάθεια;
Η κίνησή μας δεν στηρίζεται στην συνταγή των επωνύμων. Οι περισσότεροι είναι ηλικίας 35 – 45 ετών. Αγκαλιάστηκε βεβαίως από τον Αλέκο Παπαδόπουλο, εμένα και άλλους ανθρώπους κύρους. Στηρίζεται κυρίως όμως στην ενέργεια και τη δύναμη ανθρώπων, οι οποίοι είναι πολιτικοποιημένοι κι έχουν το μικρόβιο να προσπαθήσουν να βοηθήσουν τη χώρα. Θέλουμε να προσφέρουμε κάτι αυθεντικά συλλογικό και αυθεντικά καινούργιο χωρίς να αποκλείουμε κανέναν.
Στον χώρο που τοποθετείτε την Δημοκρατική Ευθύνη κινούνται Δημοκρατική Συμπαράταξη και Ποτάμι. Μάλιστα οι μεταξύ τους εργασίες για την ώρα φαίνεται πως προχωρούν καλά – ήδη η Επιτροπή Διαλόγου ολοκλήρωσε το έργο της. Μετανιώσατε που φύγατε από το Ποτάμι και δεν θα μετέχετε στην προσπάθεια για την ανασυγκρότηση του Προοδευτικού Κέντρου;
Ομολογώ ότι δεν έχω μετανιώσει. Προσωπικά δε βλέπω προς το παρόν να σχηματοποιείται μία τέτοια διαδικασία ή να έχει τις προϋποθέσεις που θέτουμε. Δηλαδή την ανανέωση σε ιδέες, νοοτροπίες και πρόσωπα. Και την απεξάρτηση από το παρελθόν για να μπορεί να πείσει και το νέο κόσμο. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με αναμάσημα ίδιων ανθρώπων και ίδιων ιδεών, με μία διεργασία, η οποία είναι μία τεχνητή συγκόλληση των υπαρχόντων μηχανισμών όπως μοιάζει να είναι τώρα αυτή η προσπάθεια. Ίσως να αλλάξει στο μέλλον..
Εάν τελικώς αποφασισθεί η εκλογή του νέου επικεφαλής να είναι ανοιχτή από τη βάση, θα θέσετε υποψηφιότητα;
Οι προϋποθέσεις για μένα θα πρέπει να είναι τέτοιες που να οδηγήσουν σε κάτι πραγματικά καινούργιο και όχι στο να βρεθεί ένας νέος αρχηγός για τους υπάρχοντες μηχανισμούς, όπως κι αν λέγονται. Αν είναι απλώς να αλλάξουμε τις ταμπέλες στις τοπικές οργανώσεις και να αλλάξουμε τον αρχηγό, τότε νομίζω ότι η δυσκολία του εγχειρήματος θα είναι ανυπέρβλητη.
Άρα το αποτέλεσμα θα καθορίσει την επόμενη κίνησή σας;
Ναι.
Ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού είχατε μία πολύ συμπαθητική πορεία στη Βουλή. Ένας χρόνος στα βουλευτικά έδρανα όμως, είναι αρκετός για να ηγηθείτε ενός νέου κόμματος; Η επιλογή σας χαρακτηρίστηκε ως «πρόωρη» από πολλούς…
Πρόκειται για μία συλλογική προσπάθεια. Στην Δημοκρατική Ευθύνη δεν υπάρχει προς το παρόν πρόεδρος και δημοκρατικά εκλεγμένα όργανα αλλά είναι μία κίνηση που ευελπιστεί να γίνει κόμμα. Μιλάμε για μία διεργασία που θα οδηγήσει σε ένα πραγματικά δημοκρατικό κόμμα χωρίς αρχηγισμούς. Άρα εγώ θα υπηρετήσω όπου η πλειοψηφία αποφασίσει να με τοποθετήσει. Δεν είναι κάτι που ξεκινάει από εμένα και τους όποιους φίλους μου.
Δηλαδή ο Χάρης Θεοχάρης δεν έφυγε από το Ποτάμι για να κάνει δικό του κόμμα;
Όχι. Έφυγα γιατί είχα συγκεκριμένες διαφωνίες με τη στρατηγική και τη λογική που λειτουργούσαμε, με την έλλειψη δημοκρατίας. Όλα αυτά είναι μία προίκα προβλημάτων και λαθών, τα οποία δεν θα ήθελα να δω σε μία προσπάθεια που ο ίδιος συνεπικουρώ και συμμετέχω.
Στην επιστολή ανεξαρτητοποίησης σας προς τον Σταύρο Θεοδωράκη, τον είχατε κατηγορήσει για διγλωσσία. Στην απαντητική επιστολή του Ποταμιού ωστόσο, φάνηκε ότι οι εισηγήσεις σας ήταν εκ διαμέτρου αντίθετες μεταξύ τους. Σε διάστημα ενός περίπου χρόνου εμφανίζεστε να προτείνετε συνεργασίες με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ αλλά και τη ΝΔ. Τελικά τι συνέβη;
Ξαναγυρίζουμε στο παρελθόν και μάλλον είναι άχαρο. Το είχα πει και τότε. Όποιος με γνωρίζει και είχε παρακολουθήσει τις ομιλίες μου στη Βουλή από τις προγραμματικές ακόμα δηλώσεις, μπορεί να καταλάβει αν θα μπορούσα ποτέ να προτείνω συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζω ότι ήταν μία ανακοίνωση που γράφτηκε εν βρασμώ ψυχής και είναι κατανοητό να έχει ανακρίβειες.
