Η Δικαιοσύνη χειραγωγείται από την Κυβέρνηση
Συμφωνία εντιμότητας μεταξύ κράτους και υπερχρεωμένων μικρομεσαίων επιχειρήσεων για την οριστική επίλυση του οξύτατου προβλήματος ρευστότητας που αντιμετωπίζουν, λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, προτείνει ο ανεξάρτητος βουλευτής και ιδρυτικό μέλος του πολιτικού σχηματισμού «Δημοκρατική Ευθύνη» σε συνέντευξή του στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής.
Η συμφωνία, όπως την περιγράφει ο κ. Χάρης Θεοχάρης, θα προβλέπει, από τη μία πλευρά, το «κούρεμα» σημαντικού μέρους των παλαιών οφειλών των επιχειρήσεων προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία και την αποπληρωμή του υπολοίπου σε βάθος 10ετίας με μικρές δόσεις. Από την άλλη πλευρά όμως όσοι ενταχθούν στη ρύθμιση αυτή θα αναλαμβάνουν τη δέσμευση να εκπληρώνουν εμπρόθεσμα όλες τις τρέχουσες υποχρεώσεις τους προς την εφορία και τα Ταμεία και, αν δεν είναι συνεπείς, θα τους αφαιρείται η άδεια λειτουργίας.
Ο κ. Χ. Θεοχάρης δηλώνει -εμμέσως πλην σαφώς- ότι η «Δημοκρατική Ευθύνη» είναι ανοιχτή σε συνεργασίες με άλλες πολιτικές δυνάμεις υπό τον όρο ότι θα συμφωνηθεί ένα πλαίσιο μεταρρυθμιστικής πολιτικής που θα τηρηθεί απαρέγκλιτα χωρίς συμβιβασμούς. Επισημαίνει, εξάλλου, ότι οι δεσμοί του με το Ποτάμι δεν έχουν διακοπεί, θεωρεί ωστόσο ότι το κόμμα αυτό δεν θα επιβιώσει «αν συνεχίσει με τη μορφή που έχει σήμερα».
Ποια πιστεύετε ότι είναι τα λάθη στην οικονομική πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση;
Η κυβέρνηση συνεχίζει στο δρόμο όλων των κυβερνήσεων από το 2010 και μετά: Αύξηση φόρων, οριζόντια μείωση δαπανών, ελαχιστοποίηση του εισοδήματος του κόσμου, σε ένα σπιράλ ύφεσης από το οποίο δεν φαίνεται διέξοδος. Ακόμη κι αν αυτό σταματήσει, καθώς έπειτα από οκτώ χρόνια μπορεί να βρεθούν σημεία στήριξης της οικονομίας, αυτή η στήριξη θα είναι βραχυπρόθεσμη. Δεν θα έρθει η βιώσιμη ανάπτυξη στην οποία η κυβέρνηση προσφάτως ελπίζει.
Για ποιο λόγο εκτιμάτε ότι η κυβέρνηση στηρίζει το μεγαλύτερο μέρος της προσπάθειάς της για δημοσιονομική προσαρμογή στην αύξηση της φορολογίας;
Γιατί ταιριάζει με την ιδεολογία της, με τη λογική της, πιστεύει στο μεγαλύτερο μέγεθος του κράτους. Δεν εστιάζει στην παραγωγικότητα του δημόσιου τομέα, η οποία θα μπορούσε να στηρίξει και τον ιδιωτικό τομέα να παραγάγει τον πλούτο που χρειάζεται. Συνεπώς, είναι σε μεγάλο βαθμό η εύκολη λύση.
Με ποια μέτρα πιστεύετε ότι θα μπορούσε να λυθεί το οξύ πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν σήμερα τα περισσότερα νοικοκυριά και οι περισσότερες επιχειρήσεις;
Πρέπει, επιτέλους, να μιλήσουμε για μια νέα συμφωνία εντιμότητας, ιδιαίτερα με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους μικροεπαγγελματίες, που θα έχει δύο μέρη. Το πρώτο μέρος είναι το πάγωμα όλων των οφειλών ώστε να δώσουμε μια ανάσα σε όσους πνίγονται από τα χρέη. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα να πληρώνεται μόνο ένα ποσοστό, αναλόγως των κερδών, ώστε να ξεπληρωθεί το χρέος αυτό στην επόμενη δεκαετία, και το υπόλοιπο να χαριστεί. Το δεύτερο μέρος αφορά στις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων που θα αποδεχτούν τη διαδικασία, όπως η ηλεκτρονική τιμολόγηση και η αυστηρή τήρηση της ασφαλιστικής και φορολογικής νομοθεσίας. Οι επιχειρήσεις αυτές θα υπάγονται σε συχνό έλεγχο και, αν διαπιστωθεί οποιαδήποτε παράβαση, τότε θα αίρεται η άδεια λειτουργίας τους.
Ο πολιτικός σχηματισμός “Δημοκρατική Ευθύνη” τον οποίο δημιουργήσατε με ποια από τα υφιστάμενα κοινοβουλευτικά κόμματα θεωρείτε ότι μπορεί να συνεργαστεί σε μια μελλοντική πολυκομματική κυβέρνηση;
Σημασία έχουν οι όροι κάτω από τους οποίος θα μπορούσε κάποιος να συνεργαστεί. Πρέπει να υπάρχουν όροι αξιοπιστίας στη συμφωνία που θα γίνει, να μην είναι δηλαδή προσχηματική, αλλά μια συμφωνία που θα ξέρουμε ότι μπορεί να τηρηθεί απ’ όλα τα μέρη. Είναι προφανώς πιο δύσκολο όσο πιο πολλά είναι τα συμβαλλόμενα μέρη σ’ αυτή την πολυκομματική κυβέρνηση.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι η συμφωνία να γίνει επί τη βάση συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων. Πιστεύουμε ότι μόνο μια μικρή δύναμη, αν παίξει σωστά το ρόλο της, θα μπορέσει να απαιτήσει τις βαθιές, επαναστατικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα άμεσα ώστε να επέλθει το σοκ που θα τη βγάλει από την κρίση.
Όπως είδαμε στον ΣΥΡΙΖΑ, η διαδικασία μετάβασης από ένα κόμμα του 4% σε ένα κόμμα του 36%, είναι μια διαδικασία που βάζει νερό στο κρασί των μεταρρυθμίσεων. Είναι μια διαδικασία που βρίσκει διαύλους επικοινωνίας με τη διαφθορά και τη διαπλοκή, μια διαδικασία που νερώνει την προσπάθεια και τη δύναμη που έχει ένα κόμμα, και άρα δεν μπορεί στην πραγματικότητα να τις κάνει ποτέ ένας μεγάλος κομματικός σχηματισμός. Συνεπώς, ο ρόλος ενός μικρού κόμματος μπορεί να είναι πολύ ουσιαστικός.
Υπάρχει κάτι ακόμη που μπορεί να σας συνδέει με το κόμμα το οποίο εκλεχτήκατε βουλευτής, το “ΠΟΤΑΜΙ”; Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μέλλον αυτού του κόμματος;
Φυσικά και υπάρχει. Υπάρχει η ίδια ανάγκη για να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό. H προσπάθεια που κάναμε στο «Ποτάμι» ήταν μια ειλικρινής προσπάθεια, τουλάχιστον από τη μεριά μου, αλλά και από τη μεριά πολλών συναδέλφων μέσα στο κόμμα. Πρέπει να βρούμε τον τρόπο να την υπηρετήσουμε, αυτό προσπαθώ κι εγώ με όλες τις ενέργειες που κάνω μετέπειτα. Όταν έφυγα πίστευα -και νομίζω είναι πια φανερό σε όλους- ότι το «Ποτάμι» δεν θα μπορέσει να επιβιώσει αν συνεχίσει με τη μορφή που έχει σήμερα.
Ποιες είναι οι βασικές κατευθύνσεις του δικού σας μεταρρυθμιστικού προγράμματος; Πού πιστεύετε ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα για να ανακάμψει η ελληνική οικονομία;
Η κρίση στη χώρα μας είναι τόσο βαθιά και πολύπλοκη, που πρέπει να γίνουν όλα τα πράγματα που χρειαζόμαστε συγχρόνως. Πρώτα απ’ όλα η θεσμική ανασυγκρότηση της χώρας με τη διάκριση των εξουσιών και τη χειραφέτηση της Δικαιοσύνης. Διαπιστώνουμε όλοι το τελευταίο διάστημα πόσο πολύπαθη είναι η Δικαιοσύνη και πώς χειραγωγείται από την κυβέρνηση.
Στη δημόσια διοίκηση απαιτούνται επαναστατικές αλλαγές ώστε να στραφεί στην παραγωγικότητα και την εξυπηρέτηση του πολίτη, αλλά και στη λογοδοσία απέναντι στον φορολογούμενο που τη χρηματοδοτεί. Νέα αρχή δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην οποία αναφερθήκαμε, την απλοποίηση του οικονομικού πεδίου και την αύξηση του ανταγωνισμού ώστε επιτέλους να χτυπηθεί η ακρίβεια και να στηριχτούν τα γλίσχρα εισοδήματα των νοικοκυριών.
Η αναδιάταξη του κοινωνικού κράτους ώστε να στηρίξει τη μεσαία τάξη που δεν αντέχει πια να πληρώνει για ιδιωτικές υπηρεσίες στην Υγεία και την Παιδεία, είναι οι άξονες άμεσων ενεργειών που πρέπει να υλοποιηθούν το επόμενο χρονικό διάστημα, εάν θέλουμε να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο πτώσης της χώρας μας.
