2η Αξιολόγηση και συνέδριο Δημοκρατικής Παράταξης
Αποσπάσματα από τη συνέντευξη στον Action Fm 104,6 στην Αγγελική Σπανού και τον Ανδρέα Χριστοδουλάκη
Τον Ιούλιο χρεοκοπούμε αν δεν κλείσει η 2η αξιολόγηση
Εκτιμώ ότι η κυβέρνηση δε θέλει να πάει σε ρήξη. Θεωρεί ότι έχει έναν διάδρομο πολιτικό μέσα στην εξουσία, τον οποίο δε θα είναι εύκολο να ξαναβρεί. Προσπαθεί να κάνει κάποιες κινήσεις που μπορεί να αναστρέψουν το αρνητικό κλίμα για αυτή. Ωστόσο το πράγμα έχει ξεφύγει. Η κυβέρνηση με δικά της λάθη έχει καθυστερήσει τις διαπραγματεύσεις και τις έχει βάλει στο κέντρο των προεκλογικών εκστρατειών των πιο σκληρών χωρών της Ευρωζώνης, της Ολλανδίας και της Γερμανίας.
Δυστυχώς κινείται στη λογική της πολιτικής διαπραγμάτευσης, η οποία γίνεται τη λάθος στιγμή. Η πολιτική διαπραγμάτευση με την κ. Μέρκελ στα «σχοινιά», χτυπημένη από το προσφυγικό και με την στροφή της γερμανικής πολιτικής σκηνής πιο δεξιά, είναι εναντίον της χώρας μας. Εμείς πρέπει να κατεβάσουμε τους τόνους και να λύσουμε τα ζητήματα σε τεχνικό επίπεδο. Να τα περάσουμε όσο πιο ανώδυνα γίνεται.
Η χρεοκοπία της χώρας έρχεται τον Ιούλιο με μαθηματική ακρίβεια. Όσο καλά και να πάνε τα δημόσια οικονομικά, δεν υπάρχει περίπτωση να αποπληρώσουμε τα ομόλογα του Ιουλίου. Συνεπώς η δεύτερη αξιολόγηση θα πρέπει να κλείσει το συντομότερο δυνατόν.
Το πολιτικό παιχνίδι έχει γίνει πάρα πολύ στενό. Οι διαφορές μεταξύ των κομμάτων είναι πολύ μικρές. Ουσιαστικά συζητάμε ποιος έχει τα καλύτερα ισοδύναμα. Μια στρεβλή πολιτική από ανθρώπους που δεν έχουν τη φαντασία να ορθώσουμε το δικό μας πρόγραμμα απέναντι στις πολιτικές που έρχονται απ’ έξω. Το σύστημα που μας πτώχευσε έχει χρεοκοπήσει, προσπαθεί όμως να διατηρηθεί και γι’ αυτό δε μπορούμε να βγούμε από την κρίση.
Σε σχέση με το συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης θεωρώ ότι είναι νωρίς. Παρακολουθώ τις διεργασίες προκειμένου να διαπιστώσω ποιες θα είναι οι προϋποθέσεις για να γίνει αυτό το συνέδριο. Αν θα είναι κάτι που «καπελώνεται» από υπάρχοντες μηχανισμούς ή αν θα είναι ένα πραγματικά ιδρυτικό συνέδριο που θα ζητήσει και θα φέρει ρήξη με το παρελθόν. Αν είναι έτσι, με όλες μου τις δυνάμεις θα ήθελα να το στηρίξω. Αν όμως συζητάμε απλώς για αλλαγή ταμπέλας και συνέχιση της λογικής που μας έφερε εδώ, τότε δε θα μπορώ να το συνυπογράψω.