Ανακοινώσεις, Άρθρα

Άρθρο παρέμβαση του Χάρη Θεοχάρη: Χρειάζεται απέραντο θράσος -και άλλη τόση αφέλεια- για να ζητούν πολιτικοί με το βεβαρημένο παρελθόν των κ. Τσίπρα, Βαρουφάκη και Σία την ψήφο των Ελλήνων

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο mononews.

Μία από τις πιο επώδυνες μνήμες που διατηρώ από τη σύγχρονη πολιτική ιστορία, αφορά μια συγκεκριμένη ημέρα. Το ημερολόγιο έγραφε 30 Ιουνίου του 2015.

Η Ελλάδα όδευε προς το περιβόητο δημοψήφισμα. Ένα από τα «κατορθώματα» της ανεύθυνης διακυβέρνησης από τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, πού έθετε ένα πολλαπλώς αμφιλεγόμενο -έως κατ’ ουσίαν άκυρο- δίλημμα στον ελληνικό λαό. Στις 30 Ιουνίου, με πλήρη αίσθηση της ευθύνης και του χρέους μου απέναντι στη χώρα, ανέβηκα στο βήμα της Βουλής. Για να καταγγείλω, ωμά και απερίφραστα, όλα όσα είχα μάθει. Ότι στελέχη του πρωθυπουργικού κύκλου, απευθείας από το Μέγαρο Μαξίμου, σε κρυφή συνεργασία με υπαλλήλους του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, σχεδίαζαν τη μετάβαση της χώρας στη δραχμή.

Το συγκεκριμένο σκοτεινό σχέδιο ήταν πλήρως επεξεργασμένο. Αναλυτικά, περιελάμβανε αρκετά στάδια, ως εξής:

– Καθυστέρηση πληρωμής των δημοσίων υπαλλήλων κατά ένα μήνα

– Πληρωμή μέρος του μισθού σε «ψηφιακό νόμισμα»

– Capital controls

– Κεντρική διαχείριση και δελτίο για φάρμακα, καύσιμα

– Κρατικοποίηση των τραπεζών

– Κατάσχεση των αποθεματικών της κεντρικής τράπεζας

– και, τελικά, έκδοση νέου εθνικού νομίσματος, δηλαδή της καινούργιας δραχμής.

Σχεδόν αμέσως μόλις ξεκίνησα την παρέμβασή μου στη Βουλή, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αποπειράθηκαν να με εμποδίσουν να προχωρήσω. Δε θα ξεχάσω ποτέ τις απειλές που έφταναν ακόμα και την παραπομπή στον εισαγγελέα.

Κι όμως, αυτό το ανεκδιήγητο σχέδιο που θα στηριζόταν οπωσδήποτε στις Ένοπλες Δυνάμεις οι οποίες θα εγγυούνταν την εσωτερική ασφάλεια της χώρας -όπως είχε ομολογήσει κυνικά ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, είναι το ίδιο που εξακολουθεί, ακόμη και σήμερα, να ευαγγελίζεται ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης. Αντί να κρύβεται, καθώς οι δικοί του ερασιτεχνισμοί, μαζί με την εγκληματική επιπολαιότητα και τον έμφυτο τυχοδιωκτισμό του κ. Τσίπρα κόστισαν στους Έλληνες πολίτες ένα τρίτο, εντελώς αχρείαστο μνημόνιο, το οποίο παράτεινε τις θυσίες του ελληνικού λαού για αρκετά ακόμη χρόνια, επιβαρύνοντας την εθνική μας οικονομία με επιπλέον 100 δισ. ευρώ σε υστέρηση και χαμένη περιουσία και έσοδα, ο κ. Βαρουφάκης προτείνει ακόμη και τώρα την επιστροφή στη δραχμή.

Αλλά δεν πρέπει να παραπλανάται κανείς από τις διαφορετικές ετικέτες: Ο Γιάνης Βαρουφάκης αποτελεί μέρος της τρέχουσας πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα για δήθεν «προοδευτική διακυβέρνηση». Με αυτή την πρόταση που μόνο καταστροφή μπορεί να φέρει, ο κ. Τσίπρας και οι πρόθυμοι -αν και κρυφοί- εταίροι του πιστεύουν ότι παρουσιάζουν μια «εναλλακτική» πρόταση στους Έλληνες πολίτες.

Ας υποθέσουμε όμως, εν είδει πνευματικού παιγνίου στον τομέα της επιστημονικής φαντασίας, ότι μετά από τις εκλογές του 2023 ο Αλέξης Τσίπρας έχει την ευκαιρία να δείξει στην πράξη τι εννοούσε όλο αυτό τον καιρό μιλώντας περί «προοδευτικής διακυβέρνησης». Ας υποθέσουμε επίσης ότι δε θα διαλυθεί στην πρώτη διαφωνία, τύπου Τσίπρα-Βαρουφάκη, ο συνασπισμός του ΣΥΡΙΖΑ με τα όποια άλλα κόμματα θα φανούν πρόθυμα να συμπήξουν μια κυβέρνηση-μωσαϊκό. Τα πρώτα μέτρα που θα αναλάβει ο κ. Τσίπρας -όπως τα έχει ήδη προαναγγείλει- είναι οι α) κρατικοποιήσεις και β) η εδραίωση του ΣΥΡΙΖΑ σε μια μακροπρόθεσμη προοπτική, ελέγχοντας «τους αρμούς της εξουσίας».

Σε ό,τι αφορά στο πρώτο, ας πούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προχωρά στην άμεση κρατικοποίηση της ΔΕΗ. Με πολύ απλά λόγια, κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι ένας οργανισμός που η Νέα Δημοκρατία παρέλαβε στο χείλος της χρεοκοπίας και τον εξυγίανε, απαλλάσσοντας τους Έλληνες φορολογούμενους από το κόστος της διάσωσής του, θα γίνει ξανά προβληματικός. Χωρίς να υπεισέρχομαι σε αναλυτικές λεπτομέρειες, η ΔΕΗ επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε να έχει χρέη κοντά στα 900 δισ. ευρώ. Σήμερα, με την τιμή της θερμικής κιλοβατώρας σχεδόν δέκα φορές πιο ακριβή, η ΔΕΗ εμφανίζει κερδοφορία. Και, ακριβώς λόγω της ενεργειακής κρίσης, η επανακρατικοποιημένη ΔΕΗ θα εξοκείλει ταχύτερα από ό,τι στο παρελθόν. Οπότε, το σχέδιο του κ. Τσίπρα, όχι μόνο δε θα ανακουφίσει τα νοικοκυριά από τους φουσκωμένους λογαριασμούς, αλλά θα τους φορτώσει και το καινούργιο ναυάγιο της ΔΕΗ.

Παρόμοια αποτελέσματα -αλλά με ακόμη χειρότερη ζημιά για τον κρατικό προϋπολογισμό- θα είχε η κρατικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας. Και μόνο στο άκουσμα της είδησης ότι επίκειται η απορρόφηση της Εθνικής από το δημόσιο, ο καθένας καταλαβαίνει ότι η οικονομία της Ελλάδας βρίσκεται σε τροχιά κατάρρευσης. Οποιοσδήποτε επενδυτής έχει στο χαρτοφυλάκιό του μετοχές της Εθνικής θα έσπευδε να τις πουλήσει το ταχύτερο δυνατόν, προτού μετατραπούν σε απλά χαρτιά, μηδενικής αξίας. Αλλά αυτό δε θα συμβεί μόνο στην Εθνική, καθώς η κρατικοποίηση της συγκεκριμένης τράπεζας θα εκληφθεί σαν σινιάλο εγκατάλειψης του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος γενικότερα.

Ωστόσο, στα σχέδια του κ. Τσίπρα υπάρχει κάτι ακόμη χειρότερο, ακόμη πιο επικίνδυνο για τη δημοκρατία στον τόπο μας: Ο διακαής πόθος του ΣΥΡΙΖΑ να αλώσει τον βαθύτερο κρατικό μηχανισμό, να τον καθυποτάξει στο κόμμα, με την εξάπλωση των περιβόητων «αρμών εξουσίας». Οι οποίοι, φυσικά, θα λειτουργούν εφεξής αποκλειστικά για τα συμφέροντα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Τσίπρας, με τις χαρακτηριστικές μεγαλοστομίες του, έχει εξαγγείλει «σχέδιο αναμόρφωσης της 3ης Ελληνικής Δημοκρατίας», το οποίο περιλαμβάνει εκ βάθρων αναδιάρθρωση, όχι μόνο της ΕΥΠ, αλλά των ΜΜΕ, των δημόσιων ελεγκτικών μηχανισμών, ακόμη και της Δικαιοσύνης. Προφανώς ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του οραματίζονται εφόδους σε ανύπαρκτα «χειμερινά ανάκτορα», έχοντας χάσει την επαφή με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Στην ουσία όμως, οι φιλοδοξίες του ΣΥΡΙΖΑ για μια «2η φορά αριστερά» ισοδυναμούν με εφιάλτη για το μέλλον της δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Αυτή είναι η περίφημη « εναλλακτική» πρόταση διακυβέρνηση απέναντι στη συνετή, αξιόπιστη, υπεύθυνη και εν τέλει εθνικά περήφανη διαχείριση που ασκεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σε όλους τους τομείς του δημόσιου βίου, με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Στ’ αλήθεια χρειάζεται απέραντο θράσος -και άλλη τόση αφέλεια- για να ζητούν πολιτικοί με το βεβαρημένο παρελθόν των κ. Τσίπρα, Βαρουφάκη και Σία την ψήφο των Ελλήνων.

Γι’ αυτό και σε λίγους μήνες από σήμερα, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες που προσδοκούν την ανάπτυξη, όλοι όσοι μοιράζονται μαζί μας το σύγχρονο όραμα της δίκαιης προόδου και ευημερίας, θα συνεχίσουν να επιλέγουν την ελπίδα για το μέλλον, αντί για τις, αποδεδειγμένα αποτυχημένες συνταγές του παρελθόντος.