Πριν 42 χρόνια η χώρα βγήκε από μια 7ετία απολυταρχισμού και περιορισμού των δημοκρατικών ελευθεριών. Η νεαρή δημοκρατία αποκατέστησε τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, έφερε αυξημένο βαθμό κοινωνικής δικαιοσύνης οικοδομώντας ένα ευρύ κοινωνικό κράτος. Περισσότερο όμως έδωσε στον ελληνικό λαό ένα πλαίσιο αισιοδοξίας και σταθερότητας για να προχωρήσει μπροστά και να φθάσει σε επίπεδα ευημερίας που ποτέ πριν, το σύγχρονο ελληνικό κράτος δεν είχε βιώσει.
Σήμερα που η χώρα βιώνει μια άλλη 7ετία, μια 7ετία βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κυρίως κρίσης, οι νέοι αυτής της χώρας, οι δημιουργικές και παραγωγικές της δυνάμεις αναζητούν εναγωνίως το έναυσμα για μια νέα προσπάθεια προς τα εμπρός. Μια προσπάθεια για ακόμη περισσότερη δημοκρατία, για δημιουργία, για εργασία, για ευημερία.
Η Δημοκρατία δεν είναι μόνο το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Είναι η ελευθερία του λόγου, του τύπου, το δικαίωμα στην ασφάλεια, την εργασία, την εκπαίδευση, την κοινωνική ασφάλιση. Αρκεί να αναλογιστούμε πόσα από αυτά που θεωρούμε αυτονόητα, είναι ακόμα ζητούμενα.
Ο κύκλος της Μεταπολίτευσης έκλεισε και τώρα, μετά από 7 χρόνια διαρκούς κρίσης, καλούμαστε να επαναπροσδιορίσουμε το περιεχόμενο της Δημοκρατίας μας. Να πείσουμε τους πολίτες, ιδίως τους νέους να πάψουν να αδιαφορούν. Να δώσουμε όραμα ώστε να εκλείψουν οι ακραίες φωνές. Να δείξουμε ότι μπορούμε να πάρουμε την τύχη της χώρας στα χέρια μας. Να αναλάβουμε την ευθύνη να χτίσουμε την Ελλάδα που θέλουμε.
