Νοσηρή αίσθηση του χιούμορ φαίνεται ότι διαθέτει ο κ. Τσίπρας, ο οποίος μας είπε χθες στη συνέντευξή του ότι διασκεδάζει με τις αντιδράσεις για τη δημοπρασία των τηλεοπτικών αδειών. Όμως δεν πρόκειται για αστείο, καθώς σήμερα επιβεβαιώνεται από την γενική δοκιμή ενόψει του αυριανού διαγωνισμού -πέρα από κάθε αμφιβολία- η βασιμότητα της κριτικής που δέχεται: Η κυβέρνηση επιχειρεί να δημιουργήσει τη δικής της διαπλοκή ελέγχοντας την ενημέρωση.
Ακόμη και σ’ αυτή την κατάφωρα αντισυνταγματική διαδικασία, που αντιβαίνει και την κοινοτική νομοθεσία, χωρίς τις απαραίτητες διασφαλίσεις και εγγυήσεις, αλλάζει τους κανόνες κατα πως βολεύει τις σκοτεινές επιδιώξεις της. Η εγγυητική επιστολή που κατατέθηκε εκπρόθεσμα και προσπαθούν να την κάνουν δεκτή, αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Στη Δημοκρατία η διαδικασία είναι ουσία, όταν γνωστοί εκ των προτέρων κανόνες καταπατώνται, γεννώνται τέρατα. Εάν ο κ. Τσίπρας ήθελε πράγματι να βάλει τάξη -όπως ισχυρίζεται- θα δημιουργούσε ένα αυστηρό πλαίσιο που θα χωρούσε όσους είχαν τη δυνατότητα και τη βούληση να αντεπεξέλθουν στους όρους και τις προϋποθέσεις που βάζει η πολιτεία.
Ο αριθμός “4” -που δήθεν εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα των τηλεοπτικών καναλιών- αποκαλύπτει και στον πιο αφελή τις προθέσεις τους. Δεν είναι άλλη μια αυταπάτη, άλλη μια γκάφα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ένα οργανωμένο πολιτικό έγκλημα σε βάρος της πολυφωνίας και της ελευθεροτυπίας.