Το εθνικό συμφέρον επιτάσσει να μην πάμε σε εκλογές
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Γιώργο Παλαιτσάκη
Την άποψη ότι το εθνικό συμφέρον επιτάσσει να μην πάμε σε εκλογές, διότι σε μια τέτοια περίπτωση ο «λογαριασμός» των νέων δημοσιονομικών μέτρων θα αυξηθεί σημαντικά και η χώρα θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της ακυβερνησίας εκφράζει ο ανεξάρτητος βουλευτής κ. Χάρης Θεοχάρης σε αποκλειστική του συνέντευξη στα dikaiologitika news.
Ο κ. Θεοχάρης εκτιμά ότι η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να έρθει σε νέα ρήξη με τους δανειστές, αφήνοντας να εννοηθεί ότι κατά την άποψή του κάποια στιγμή θα υπογραφεί μια νέα επαχθής για τη χώρα συμφωνία.
Αναφερόμενος στη δική του πολιτική πορεία, ο ανεξάρτητος βουλευτής επισημαίνει ότι δεν επιθυμεί αυτή τη στιγμή να εστιάσει την προσοχή του στην αναζήτηση συνεργασίας με κάποιο υπάρχον πολιτικό κόμμα εντός ή εκτός Βουλής αλλά να επικεντρωθεί στην προσπάθεια προώθησης προτάσεων για την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Στο πλαίσιο αυτό παρουσιάζει μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πρόταση, για τη διευθέτηση των οφειλών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, η οποία προβλέπει μερική διαγραφή των χρεών τους, ρύθμιση του υπολοίπου σε πολλές μηνιαίες δόσεις και απώλεια των ευεργετημάτων της διαδικασίας αυτής σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τις τρέχουσες υποχρεώσεις που προβλέπει η ισχύουσα φορολογική και ασφαλιστική νομοθεσία.
Ο κ. Θεοχάρης τάσσεται γενικότερα υπέρ της εφαρμογής ενός ολοκληρωμένου εθνικού σχεδίου αντιμετώπισης της κρίσης με βασικές αρχές την μεταφορά πόρων από την κατανάλωση στις επενδύσεις, μεταξύ άλλων με τη διάθεση μέρους των πρωτογενών πλεονασμάτων για επενδυτικούς σκοπούς, την πλήρη αναμόρφωση του χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος σε κεφαλαιοποιητικό και την μετάβαση σε ένα κοινωνικό κράτος με υψηλής ποιότητας υπηρεσίες προς τους πολίτες. Όπως τονίζει χαρακτηριστικά, «το σχέδιο πρέπει να έρθει από την ελληνική κυβέρνηση, να είναι πειστικό, να συζητηθεί ως τελικό κείμενο μαζί με τους δανειστές και από εκεί και πέρα να υλοποιηθεί σα να είναι Ευαγγέλιο».
Kε Θεοχάρη, ξεκινώντας θα θέλαμε ένα σχόλιο για το Eurogroup της Πέμπτη. Ποιες είναι οι δικές σας εκτιμήσεις;
Δυστυχώς, το Eurogroup της Πέμπτης δεν έφερε τα αποτελέσματα που περίμενε ο ελληνικός λαός από την κυβέρνηση, δηλαδή κλείσιμο της αξιολόγησης χωρίς πρόσθετα μέτρα. Κατά συνέπεια η μειωμένης αξιοπιστίας κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να νομοθετήσει πιθανότατα όλα τα μέτρα έστω και με την αίρεση ότι εάν τα πράγματα πάνε καλύτερα -όπως πιστεύει- θα έχει τη δυνατότητα να τα πάρει πίσω πριν το 2019. Είναι μια πολύ αρνητική εξέλιξη γιατί δείχνει την έλλειψη στρατηγικής και την αντικατάστασή της από συνεχείς τακτικισμούς που δε φέρνουν τα αποτελέσματα που δικαιούται ο ελληνικός λαός.
Εκτός από τις ευθύνες της κυβέρνησης, θεωρείτε ότι έχουν κάποιο μερίδιο ευθύνης και οι δανειστές;
Η συμπεριφορά των δανειστών εξηγείται εν μέρει μόνο από την έλλειψη εμπιστοσύνης προς την ελληνική κυβέρνηση. Εάν ήταν ειλικρινείς, θα έπρεπε να αναγνωρίσουν ότι υπάρχουν λόγοι αποτυχίας του μνημονίου που εδράζονται στο γεγονός ότι εστιάζει σε βραχυπρόθεσμες ρυθμίσεις και λιγότερο σε σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία. Συνεπώς, όσα μέτρα και να παίρνουμε, δεν είναι ποτέ αρκετά. Γι’ αυτό έχουν και εκείνοι ευθύνη.
Εσείς πώς εκτιμάτε ότι θα εξελιχθούν, τελικά, τα πράγματα;
Έχω την αίσθηση πως η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να έρθει σε ρήξη με τους δανειστές. Αυτή είναι μια στρατηγική που ακολούθησε το πρώτο εξάμηνο του 2015 και την έχει πλέον εγκαταλείψει. Το εθνικό συμφέρον επιτάσσει να μην πάμε σε εκλογές. Γιατί οι εκλογές το μόνο που θα κάνουν θα είναι να αυξήσουν τον λογαριασμό των μέτρων, που θα πρέπει να ληφθούν εκ νέου με την ίδια μεθοδολογία αμέσως μετά τις εκλογές. Επιπλέον εισάγουν και ένα ρίσκο ακυβερνησίας και διαδοχικών εκλογικών αναμετρήσεων.
Τι θα προτείνατε εσείς στην κυβέρνηση να κάνει, ώστε να λυθεί ο γόρδιος δεσμός της διαπραγμάτευσης και ταυτόχρονα να αποφευχθούν τα νέα επαχθή δημοσιονομικά μέτρα;
Η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει μόνη της ένα έλλειμμα αξιοπιστίας και αυτό καθιστά δύσκολο το να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες, οι οποίες θα μπορέσουν να μας δώσουν έξοδο διαφυγής από τον φαύλο κύκλο των μνημονίων. Αυτό που χρειάζεται πραγματικά η χώρα είναι να φτιαχτεί ένα εθνικό σχέδιο διαπραγμάτευσης βασισμένο στην ενίσχυση των επενδύσεων και κυρίως της απασχόλησης.
Θέλετε να γίνετε πιο συγκεκριμένος;
Ο φαύλος κύκλος των μνημονίων προσδιορίζεται από ένα σχέδιο το οποίο δεν είναι δικό μας αλλά έρχεται από τους ξένους και από μία αφελή διαπραγμάτευση η οποία εστιάζεται στα βραχυπρόθεσμα πολιτικά οφέλη για την εκάστοτε κυβέρνηση. Και μια συνειδητοποίηση εκ των υστέρων ότι αυτά που υπέγραψε ο πρωθυπουργός δε μπορούν να υλοποιηθούν, με αποτέλεσμα να μπαίνουμε ξανά σε έναν φαύλο κύκλο διαπραγμάτευσης. Σε αυτό πρέπει να μπει ένα τέλος. Το σχέδιο πρέπει να έρθει από την ελληνική κυβέρνηση, να είναι πειστικό, να συζητηθεί ως τελικό κείμενο μαζί με τους δανειστές και από εκεί και πέρα να υλοποιηθεί σα να είναι Ευαγγέλιο.
Ποια ειδικότερα μέτρα και παρεμβάσεις εκτιμάτε ότι θα μπορούσαν να συμβάλουν σε μια μόνιμη και βιώσιμη λύση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας;
Μόνο η μεταφορά πόρων από την κατανάλωση στις επενδύσεις θα μπορέσει να σπάσει τον φαύλο κύκλο της αποεπένδυσης που έχει αυτή τη στιγμή η χώρα μας. Σας θυμίζω ότι 7% του ΑΕΠ αποεπενδύεται κάθε χρόνο από τη χώρα.
Θεωρείτε ότι είναι εφικτό να γίνουν αποδεκτά από τους δανειστές μέτρα που θα αποδίδουν στον κρατικό προϋπολογισμό χωρίς να προκαλούν συνεχείς υποτιμήσεις σε εισοδήματα και περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων πολιτών;
Τέτοια μέτρα είναι ελάχιστα. Είναι μέτρα τα οποία έχουν σχέση με τις επενδύσεις. Επιμένω ότι οι επενδύσεις δημιουργούν νέο εισόδημα, αυξάνουν το ΑΕΠ -άρα μειώνουν το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ- και βοηθούν στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων. Είναι τα μόνα μέτρα στα οποία δεν έχουμε εστιάσει τόσα χρόνια μέσα στα μνημόνια.
Με ποια μέτρα πιστεύετε ότι θα μπορούσε να λυθεί το οξύ πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν σήμερα τα περισσότερα νοικοκυριά και οι περισσότερες επιχειρήσεις;
Έχω εδώ και καιρό προτείνει μια διαδικασία διάσωσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που σε μεγάλο βαθμό είναι οικογενειακές επιχειρήσεις. Είναι διαδικασία που θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να δώσει λύσεις και στο πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους. Συνεχώς μιλάμε για το εξωτερικό- το δημόσιο χρέος της χώρας- δεν μιλάμε για το εσωτερικό ιδιωτικό χρέος, το οποίο πνίγει νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Η διαδικασία διάσωσης την οποία προτείνω αφορά σε μια νέα συμφωνία εντιμότητας, ιδιαίτερα με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους μικροεπαγγελματίες, που θα έχει δύο μέρη. Το πρώτο μέρος είναι το πάγωμα όλων των οφειλών ώστε να δώσουμε μια ανάσα σε όσους πνίγονται από τα χρέη. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα να πληρώνεται μόνο ένα ποσοστό, αναλόγως των κερδών, ώστε να ξεπληρωθεί το χρέος αυτό στην επόμενη δεκαετία, και το υπόλοιπο να χαριστεί. Το δεύτερο μέρος αφορά στις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων που θα αποδεχτούν τη διαδικασία, όπως η ηλεκτρονική τιμολόγηση και η αυστηρή τήρηση της ασφαλιστικής και φορολογικής νομοθεσίας. Οι επιχειρήσεις αυτές θα υπάγονται σε συχνό έλεγχο και αν διαπιστωθεί οποιαδήποτε παράβαση τότε θα αίρεται η άδεια λειτουργίας τους.
Πώς θα μπορούσε η Ελλάδα να επιτύχει σταθερά υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια;
Εάν μέρος των πρωτογενών πλεονασμάτων πήγαινε σε επενδυτικές δράσεις, τότε η οικονομική θεωρία λέει πως η αύξηση του ΑΕΠ θα ήταν σημαντική και θα μας έβγαζε από το τέλμα. Επιπρόσθετα, εάν υπήρχαν πόροι διαθέσιμοι στο ασφαλιστικό μας σύστημα, δηλαδή αποθεματικά ενός κεφαλαιοποιητικού συστήματος, και αυτά θα μπορούσαν να δράσουν πολλαπλασιαστικά μέσω των επενδύσεων.
Πού αποδίδετε εσείς το γεγονός ότι τα φορολογικά έσοδα αυξήθηκαν κατά 4 δισ. ευρώ το 2016, υπερβαίνοντας κατά 2,7 δισ. ευρώ την αρχική πρόβλεψη του κρατικού προϋπολογισμού και κατά 1,7 δισ. ευρώ την αναθεωρημένη πρόβλεψη;
Η οικονομία μας περνάει μια φάση από τα μέσα του 2015 και με την επιβολή των capital controls στην οποία τα δημόσια οικονομικά βελτιώνονται εξαιτίας του «ασπρίσματος» της οικονομίας, η οποία μετατρέπεται από «μαύρη» σε νόμιμη. Είτε αυτό λέγεται μαύρη εργασία, είτε συναλλαγές με μετρητά τα οποία μειώνονται επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα να κυκλοφορήσουν με τον ίδιο τρόπο. Είναι διαδικασία που βελτιώνει τους δημοσιονομικούς δείκτες, αλλά ο πολίτης δεν το καταλαβαίνει στην τσέπη του.
Για ποιο λόγο οι δανειστές δεν πιστώνουν στα θετικά της υλοποίησης του ελληνικού προγράμματος το γεγονός ότι το πρωτογενές πλεόνασμα της γενικής κυβέρνησης το 2016 φαίνεται ότι θα κυμανθεί στα επίπεδα-ρεκόρ του 1,5%-2% του ΑΕΠ, πλησιάζοντας κατά πολύ ακόμη και τον στόχο του προϋπολογισμού του 2017;
Το πρωτογενές πλεόνασμα στηρίζεται σε 4 δισ. ευρώ υπεραπόδοση εσόδων, τα οποία δεν είναι μόνιμα διότι στηρίζονται στην υπερφορολόγηση αλλά και στο γεγονός της ύπαρξης των capital controls. Συγχρόνως όμως κρύβει αύξηση εξόδων κατά ένα 1δισ. ευρώ και αυτή η αύξηση είναι μόνιμη. Συνεπώς στην πραγματικότητα τα δημόσια οικονομικά είναι χειρότερα αυτή τη στιγμή από το 2015.
Εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα παραμένετε ανεξάρτητος βουλευτής. Έχετε σκεφτεί να συνεργαστείτε με κάποιο από τα υπάρχοντα κόμματα του Κοινοβουλίου ή προσανατολίζεστε σε κάποια συνεργασία με πολιτικό κόμμα εκτός Βουλής;
Από την προσχώρησή μου σε κάποιο κόμμα, θεωρώ πιο σημαντικό να καταθέσω στο δημόσιο διάλογο προτάσεις τις οποίες έχει ανάγκη η χώρα. Διαπιστώνουμε πως υπάρχει μια πενία προτάσεων εξόδου από την κρίση. Πενία που μας οδηγεί σε αυτές τις συνεχείς και ατυχείς διαπραγματευτικές προσπάθειες διαδοχικών κυβερνήσεων. Εκεί θα ήθελα να εστιάσω την προσοχή μου το προσεχές διάστημα.
Ποιες είναι οι βασικές αρχές πολιτικής πάνω στις οποίες θα στηρίζατε τη συνεργασία με κάποιο πολιτικό κόμμα;
Η χώρα χρειάζεται ένα εθνικό σχέδιο δράσης, όπως ανέφερα και προηγουμένως, για να φύγουμε από την κρίση. Τη συνεχή και αταλάντευτη στόχευση για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Τη μείωση των εξουσιών ενός πολιτικού συστήματος που δεν έχει αφήσει τη χώρα να ανασάνει τόσα χρόνια και την κρατάει μέσα σε αυτή την πολυεπίπεδη κρίση. Και ένα κοινωνικό κράτος που εστιάζει στις ποιοτικές υπηρεσίες προς τους πολίτες αντί της εύκολης και αναποτελεσματικής επιδοματικής πολιτικής που ακολουθούμε ως τώρα.
Πώς κρίνετε την αντιπολιτευτική τακτική του Κυριάκου Μητσοτάκη;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται ότι έχει αποφασίσει να μη βιαστεί να έρθει στην εξουσία. Θέλει να αφήσει την κυβέρνηση να υποστεί όλη τη φθορά που της αναλογεί για το γεγονός ότι έχει πει τόσα ψέματα στον ελληνικό λαό. Ακολουθεί μια αντιδημοφιλή πολιτική. Αυτό είναι προφανές ότι τον οδηγεί όλο και πιο κοντά στην εξουσία, φαίνεται όμως ότι λείπει ο οραματικός χαρακτήρας της πρότασης που θα έπρεπε κάθε αξιωματική αντιπολίτευση να έχει.
