H απόφαση του Eurogroup για την Ελλάδα θα μπορούσε να έχει τίτλο “Πολύ κακό για το τίποτα“. Μια διαπραγμάτευση που ξεκίνησε το φθινόπωρο για να κλείσει μόλις χθες επιτείνοντας όλο αυτό το διάστημα την αβεβαιότητα, αποθαρρύνοντας τις επενδύσεις, αυξάνοντας τα προβλήματα ρευστότητας στην αγορά.
Τι κατάφερε, λοιπόν, η κυβέρνηση;
– Δέσμευσε τη χώρα για πλεονάσματα 3,5% ως το 2022 και 2% ως το 2060, βάζοντάς μας ουσιαστικά σε μόνιμο μνημόνιο για τα επόμενα 43 χρόνια!
– Απέτυχε να εξασφαλίσει τις αναγκαίες ρυθμίσεις που θα καταστήσουν το χρέος βιώσιμο.
– Έχασε για φέτος τη δυνατότητα για είσοδο στο QE.
– Πήρε αόριστες υποσχέσεις για στήριξη της εξόδου της στις αγορές, χωρίς καμία ουσιαστική βοήθεια που θα μείωνε το κόστος δανεισμού.
– Απέσπασε μια αόριστη διατύπωση για τη ρήτρα ανάπτυξης στα δάνεια του EFSF που μπορεί να λειτουργεί ως αντικίνητρο για την απεξάρτηση της Ελλάδας από τον μνημονιακό δανεισμό σε περιόδους υψηλής ανάπτυξης.
Αλλά οι επιτυχίες της κυβέρνησης δε σταματούν εκεί… Η Ελλάδα ανέλαβε επιπλέον την ευθύνη επιβολής μέτρων 5,4 δις ως το 2020 με αντάλλαγμα την ενδεχόμενη διάσπαρτη λήψη αποσπασματικών αντιμέτρων χαμηλού πολλαπλασιαστή, αντί να χρηματοδοτήσει από το αφορολόγητο και τη μείωση των συντάξεων την γενναία μείωση φορολογικών και ασφαλιστικών συντελεστών, που θα αύξανε τα διαθέσιμα εισοδήματα των νοικοκυριών και θα μείωνε την ανεργία.
Πόσο πληρώσαμε την πολύμηνη καθυστέρηση των διαπραγματεύσεων; Τα επίσημα στοιχεία μιλούν από μόνα τους.
– Ύφεση 1,1% το τέταρτο τρίμηνο του 2016 σε ετήσια βάση και αύξηση του ΑΕΠ μόλις 0,4% το πρώτο τρίμηνο του 2017 σε ετήσια βάση, όταν για το σύνολο του έτους οι υπολογισμοί της κυβέρνησης προβλέπουν ανάπτυξη 2,7%.
Πολλοί οίκοι και διεθνείς οργανισμοί έχουν αναθεωρήσει επί τω χείρω τις εκτιμήσεις για την ανάπτυξη του ΑΕΠ το 2017:
– Η Κομισιόν: 2,1% αντί για 2,7%
– Η Citigroup: 0,5% αντί για 1,1%
– Το ΔΝΤ: 2,2% αντί για 2,8%
– Το γραφείο ΠΥ προβλέπει ανάπτυξη από 0,5% ως 2,2%
Το κόστος της αβεβαιότητας αποτυπώθηκε και στην κατάσταση των ελληνικών τραπεζών και στην αγορά εργασίας. Η απόκλιση από τον στόχο της ECB των ΜΕΔ (μη εξυπηρετούμενων δανείων) των ελληνικών τραπεζών διαμορφώθηκε στο 0,7%, ενώ ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου το Α τρίμηνο του 2018 μειώθηκε -0,4% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο. Τέλος, οι μισές προσλήψεις το 2017 έχουν γίνει με ελαστικές μορφές εργασίας, καθιστώντας τα όποια κέρδη στην απασχόληση μη διατηρήσιμα.
Το μάρμαρο των επικοινωνιακών τεχνασμάτων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ήταν τελικά πολύ ακριβό. Και αντί να πανηγυρίζουν, καλό θα ήταν να ζητήσουν συγγνώμη από τον ελληνικό λαό.